مسابقات شمشیربازی در سابر و فویل از سال 1896 در بازیهای المپیک تابستانی گنجانده شده است. در سال 1900 ، مسابقات epee به رشته های موجود اضافه شد. زنان در المپیک در سال 1924 در شمشیربازی شرکت کردند.
برای انجام مبارزه با نرده گیرها ، به پیست طول 14 متر و عرض 1 ، 5 تا 2 متر نیاز دارید.
ورزشکاران از سه نوع سلاح استفاده می کنند: epee ، rapier یا saber. در مسابقات روی پله ها یا فویل ها تعداد پنچری ها ثبت می شود ، زیرا این نوع سلاح ها مربوط به چاقوکشی است. اگر نبرد با سابر انجام شود که این سلاح نیز خردکن است ، ضربات آنها نیز محاسبه می شود.
بازیکنان Epee حق تزریق در قسمت های مختلف بدن را دارند. تنها استثنا پشت سر است. در همان زمان ، راپیر فقط می تواند به تنه برخورد کند. بقیه عکس ها به حساب نمی آیند. تفاوت دیگر درگیری با مهاجم ها و شمشیرها در ترتیب حملات است. شمشیربازی Epee به طور همزمان بین حریفان اتفاق می افتد و نرده های فویل به ترتیب خاصی عمل می کنند. حق تزریق از یک ورزشکار به ورزشکار دیگر منتقل می شود.
مهم است که نرده کشی ها بتوانند اقدامات خود را به درستی هماهنگ کنند. اجتناب از حملات دشمن ، وارد آوردن ضربات و ضربات و درعین حال رعایت قوانینی که برای این ورزش المپیک تعیین شده است.
به منظور شمارش دقیق ضربات ، ورزشکاران لباس سفید به تن می کنند. نوک پنبه ای آغشته به جوهر را روی سلاح می گذارند. در هنگام تماس با لباس شمشیربازی ، یک فویل ، اپی یا سابر یک اثر برجای می گذارد.
به ورزشکاران بزرگ شمشیربازی "maestros" گفته می شود. از میان رکوردداران مدال های المپیک می توان ادواردو مانجاروتی ایتالیایی را که از سال 1936 تا 1960 موفق به کسب 13 مدال شد را جدا کرد که 6 مدال آن طلا ، 5 نقره و 2 برنز بود. ورزشکار مجارستانی Aladar Gerevich کمی از Manjarotti عقب است - او 10 مدال المپیک دارد و 7 مدال آنها طلا است. در مسابقات قهرمانی زنان ، ورزشکاران ایتالیایی خود را متمایز کردند: والنتینا وزالی و جیووانا تریلینی.