بازی های المپیک شانزدهم تابستانی از 22 نوامبر تا 8 دسامبر 1956 در ملبورن استرالیا برگزار شد. این شهر با یک رأی حق میزبانی مسابقه بر سر بوینس آیرس را از آن خود کرد. سازماندهی المپیک در استرالیا به دلیل دور بودن این قاره توسط بسیاری مبهم درک شد.
به دلیل دور بودن استرالیا و گران بودن بلیط ، بعضی از کشورها به طور کلی از اعزام ورزشکاران خود امتناع می ورزند ، برخی دیگر نمایندگان خود را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند. علاوه بر این ، معلوم شد که به دلیل قوانین قرنطینه در مورد واردات حیوانات ، ملبورن قادر به برگزاری مسابقات سوارکاری نخواهد بود ، در نتیجه آنها باید در استکهلم برگزار می شدند. برای اولین بار در تاریخ المپیادها ، کشور میزبان با تحریم روبرو شد - سوئیس ، اسپانیا و هلند در اعتراض به سرکوب قیام مردمی توسط نیروهای شوروی در مجارستان از شرکت در بازیها خودداری کردند. چین به دلیل حضور در المپیک تایوان ورزشکاران خود را نفرستاد. این بیشتر تعجب آور بود ، زیرا استرالیا هیچ ارتباطی با این وقایع نداشت.
با وجود همه مشکلات ، بازیهای المپیک تابستانی در ملبورن برگزار شد ، 3184 ورزشکار از 67 کشور به آنها آمدند. شرکت در این بازیها برای ورزشکاران نیمکره شمالی - با توجه به زمان غیرمعمول بازیها و نیاز به سازگاری - با مشکلات قابل توجهی همراه بود. با وجود این ، ورزشکاران توانستند بالاترین سطح مهارت و انگیزه را نشان دهند. مقام اول مسابقات تیمی را اتحاد جماهیر شوروی با کسب 37 مدال طلا ، 29 نقره و 32 برنز به دست آورد. رده دوم جدول رده بندی را المپیک ها از ایالات متحده گرفتند و 32 مدال طلا ، 25 نقره و 17 برنز دریافت کردند. مقام سوم افتخاری به میزبانان المپیاد تعلق گرفت ، آنها توانستند 13 مدال طلا ، 8 نقره و 14 برنز کسب کنند.
یکی از جالب ترین مسابقات فوتبال بود که در آن تیم ملی شوروی موفق شد به فینال راه یابد و تیم یوگسلاوی را در آن شکست دهد. در این المپیاد ، تیم اتحاد جماهیر شوروی 6 پیروزی کسب کرد ، یک مسابقه مساوی کرد (بعداً در یک تکرار پیروز شد) و هرگز شکست نخورد. دشوارترین ، از نظر جسمی و روحی ، دو مسابقه با تیم اندونزی بود که هیچ کس قبل از بازی های المپیک آن را جدی نگرفت. اندونزیایی ها از نظر آمادگی جسمانی ، در اولین مسابقه با استفاده از فشار بسیار قدرتمند همراه با دفاع مستحکم که به بازیکنان شوروی اجازه نفوذ به محوطه جریمه را نمی داد ، به ورزشکاران شوروی اجازه نمی دادند مهارت خود را نشان دهند. اولین مسابقه با نتیجه مساوی به پایان رسید ، با توجه به نتایج آن ، بازیکنان اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی نتیجه گیری های لازم را انجام دادند ، تا حدی تاکتیک های خود را اصلاح کردند. به ویژه ، آنها شروع به ضرب و شتم بیشتر از خارج از محوطه جریمه کردند. در نتیجه ، یک پیروزی قانع کننده 4 بر صفر در بازی تکرار به دست آمد.
ورزشکاران میدانی شوروی نیز در ملبورن عملکرد خوبی داشتند. دونده معروف والری کوتس در مسافت های 5 و 10 هزار متر به طور همزمان دو طلا گرفت و رکوردهای المپیک را ثبت کرد. اما مهمتر از همه ، او موفق شد از رقیب همیشگی انگلیسی خود ، گوردون پیری ، که پیش بینی می شود پیروز شود ، پیشی بگیرد. ورزشکاران شوروی در پرتاب نیزه و تیر انداختن در بین زنان و در 20 کیلومتر پیاده روی در میان مردان به پیروزی رسیدند. ولادیمیر سافرانوف اولین قهرمان بوکس المپیک شوروی شد. در یکی از روزهای المپیک ، سرود شوروی 11 بار به مدت یک ساعت در همان سالن پخش شد. ژیمناست های اتحاد جماهیر شوروی اسکار 11 جایزه طلا ، 6 نقره و 5 جایزه برنز کسب کردند.
بوکسور مجارستانی لازلو پاپ با کسب سومین دوره مسابقات المپیک متوالی ، اولین ورزشکار تاریخ بوکس جهان شد که موفق به این کار شد. دومین المپیاد پنج ضلعی مدرن توسط لارس هول سوئدی برنده شد.
در پایان بازی های المپیک تابستانی شانزدهم ، ورزشکاران از همه کشورها با هم قدم زدند که این تولد یک سنت دیگر المپیک بود.
