بازیهای المپیک تابستانی 2012 که مدتها در انتظار آن بودند در لندن آغاز شد و همه ورزشکاران شرکت کننده در آن مبارزه خود را برای کسب جایزه اصلی این مسابقات بین المللی - مدالها - آغاز کردند. هر ورزشکار بازی های المپیک آرزو دارد که در مراسم اهدای جایزه شرکت کند. به هر حال ، مدال اول از همه جایزه ای است برای زحمات زیادی که در طول سالیان گذشته توسط هر یک از آنها کشیده شده است.
طراح مدال های المپیک دیوید واتکینز طراح برجسته انگلیسی بود. آثار وی در موزه های ویکتوریا و آلبرت در پایتخت انگلیس است.
ارائه پروژه جوایز بازی های المپیک در تابستان سال 2011 برگزار شد. این بار قرار بود بزرگترین مدال در تاریخ مسابقات ایجاد شود: قطر 85 میلی متر و ضخامت 7 میلی متر ، که مربوط به سالگرد است از سی امین المپیاد. علاوه بر تغییر در اندازه مدال ها ، این طرح ویژگی های جدیدی نیز به دست آورد. یک طرف مدال الهه شکوهمند یونانی پیروزی نایک را نشان می دهد که از پارتنون بیرون آمده و گویی برای حضور در بازی های المپیک عازم پایتخت آلبین مه آلود است. ضلع معکوس مدال در قالب آرم اصلی مسابقه ارائه می شود که در پس زمینه خطوط متقاطع قرار دارد. پرتوهای درهم تنیدگی انسجام و قدرت انرژی ورزشکاران را نشان می دهد و رودخانه تیمز به طور سنتی نماد شهر لندن است.
لندن مفتخر است برای سومین بار میزبان المپیک باشد. و امسال بود که طراحان انگلیسی تصمیم گرفتند برخلاف جوایز بازی های قبلی ، مدال ها را بی نظیر کنند. آنها واقعاً این کار را کردند. اما هنوز هم ، ظاهر مدال در ارزش جایزه مورد علاقه هیچ ورزشکاری تأثیر نمی گذارد. مدال های هر المپیاد فارغ از طراحی آنها ، جام های بی نظیر و بی نظیری است.
انگلیسی ها با مسئولیت زیادی به روند ایجاد مدال برای بازی های المپیک 2012 نزدیک شدند و از تمام خلاقیت های خود استفاده کردند تا بتوانند واقعاً به خلق خود افتخار کنند.
