شاید امروز حتی یک هواپیما بدون بیمه به صورت چتر نجات نکند. چتربازی نه تنها به یک ورزش دیدنی و حرفه ای بلکه به یک سرگرمی فوق العاده تبدیل شده است. افراد حرفه ای از چترهای مارک های اثبات شده استفاده می کنند اما آماتورهای واقعی سایبان ها را می دوزند.
لازم است
پارچه سبک و متراکم
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول از همه ، یک پارچه سبک متراکم (پارچه باریک یا پارچه بتونی) ، نخهای ابریشمی یا لاوانس ، طناب نایلون نازک برای بندها و یک روبان ابریشمی باریک در فروشگاه خریداری کنید. البته چترهای حرفه ای در کارگاه های تخصصی از ابریشم چتر ساخته می شوند. با این حال ، بسیاری از سرگرمی های سرگرم کننده وجود دارد که به چترهای کوچک نیز احتیاج دارند.
گام 2
مساحت مورد نیاز چتر را بر اساس وزن دستگاهی که بر روی آن فرود می آید و میزان نزول مورد نیاز را محاسبه کنید (نرخ نزولی اسمی برای یک فرد 5 میلی ثانیه است). فرمولهای محاسبه را می توان از کتابهای درسی فیزیک گرفت.
مرحله 3
محیط گنبد را مشخص کنید و آن را به گوه تقسیم کنید. الگوی یکی از گوه ها را روی کاغذ بکشید.
چتر را مطابق نقاشی کشیده شده شکل دهید. برای برنامه ریزی بهتر به یاد داشته باشید که در مرکز گنبد سوراخ کنید.
مرحله 4
گوه ها را روی چرخ خیاطی با نخ های محکم لاسان به هم بدوزید. اطراف گنبد و اطراف سوراخ وسط را با نوار ابریشم بدوزید. یک حلقه از این نوار در وسط لبه هر گوه ایجاد کنید.
مرحله 5
تارها یا طناب های نایلونی را به حلقه ها منتقل کنید ، با یک گره قابل اعتماد ببندید. وسیله نقلیه فرود می تواند به انتهای دیگر طناب ها بسته شود.
