در بوکس حرفه ای ، مسابقات سنگین وزن از دیدنی ترین و کمربند قهرمانی معتبرترین است. ویتالی کلیچکو ، قهرمان جهان در این رده طبق نسخه WBC ، باید 8 سپتامبر بار دیگر از عنوان خود دفاع کند.
حریف کلیچکو 41 ساله این بار مانوئل چار بوکسور آلمانی 27 ساله با اصالت سوری بود. قبل از دیدار با ویتالی ، او 21 مبارزه داشت و در همه آنها پیروز شد و 11 بار در رینگ با ناک اوت حریف به پایان رسید. چار در رتبه هفتم رتبه بندی WBC قرار دارد ، اولین تلاش او برای به چالش کشیدن یک عنوان سنگین وزن جهان است.
ویتالی کلیچکو بسیار باتجربه تر از حریف خود است ، در حرفه بوکس خود قبل از ملاقات با چار ، 46 مبارزه داشت ، 44 مسابقه را برد ، و 40 برد با ناک اوت. با این وجود ، مانوئل چار رقیب بسیار جدی بود ؛ اول از همه ، جوانی او در کنار بوکسور آلمانی بود. قبل از جنگ چار به هوادارانش قول داد قهرمان جدید جهان شوند و آماده تحقق این قول بود.
علی رغم اظهارات بلند قبل از جنگ ، مانوئل چار در موضع دفاعی مبارزه را آغاز کرد و ترس از بوکسور اوکراینی را داشت. کلیچکو نیز مشتاق حمله نبود ، قهرمان جهان دلایل خاص خود را داشت. در دور دوم ، مدعی کسب عنوان به طرز محسوسی جسورتر شد و شروع به حمله به کلیچکو کرد ، که قهرمان جهان فقط در دستان او بازی کرد. همانطور که ویتالی بعدا اعتراف کرد ، او دوست دارد با یک حریف تهاجمی دیدار کند.
با استفاده از اشتباهات حریف ، کلیچکو در دور دوم چندین ضربه محکم به چار وارد کرد ، بوکسور آلمانی حتی سرنگون شد. دور سوم تغییری در تصویر ایجاد نکرد - مدعی کسب عنوان قهرمانی جهان سعی در حمله داشت و هر از چند گاهی ضربات سنگین ویتالی را از دست می داد.
دور چهارم این مبارزه آخرین مسابقه بود - بعد از یک ضربه سخت بوکسور اوکراینی ، مانوئل چار از ناحیه چشم راستش بریدگی گرفت. آسیب دیدگی به اندازه کافی جدی بود ، به همین دلیل داور مسابقه را متوقف کرد ، با وجود اعتراض های رقیب. پیروزی با ناک اوت فنی به کلیچکو تعلق گرفت ، که چار با آن کاملاً مخالف بود. پس از نبرد ، او اظهار داشت که ترس را در چشم اوکراینی می بیند و اگر اجازه داده شود نبرد را به پایان برساند ، پیروز می شد.
کلیچکو احتمالاً وضعیت روحی حریف خود را به خوبی درک کرده است ، زیرا در یک زمان او به همین روش به لنوکس لوئیس باخت. با این حال ، او به هیچ وجه نتوانست به او کمک کند ، علاوه بر این ، او از درخواست های چار برای بازی برگشت خودداری کرد. انگیزه ویتالی ساده بود - وی گفت که بسیاری از ورزشکاران می خواهند او را به چالش بکشند. با موافقت با جدال جدید با مانوئل ، آنها را بیش از حد صبر خواهد کرد.
می توان در مورد تماشای مبارزه و تصمیم قاضی بحث کرد ، اما این واقعیت که کلیچکو یک پیروزی شایسته بدست آورد ، جای تردید نیست. تا لحظه ای که جنگ متوقف شد ، او نه تنها در امتیازات ، بلکه از نظر تاکتیکی همتای خود را شکست داد - او موفق شد سبک جنگی مورد نظر خود را به چار تحمیل کند. نتیجه چندین ضربه محکم بوکسور آلمانی بود ، در حالی که خود بازیکن چالش موفق نشد حداقل یک بار خط دفاع کلیچکو را بشکند. چهره این ورزشکاران می تواند قضاوت شود - مانوئل چار با کبودی و خونریزی زیر چشم و کلیچکو کاملا خندان. با این وجود ، ویتالی ادای احترام به رقیب خود را متذکر شد که در آینده تمام شانس قهرمانی جهان را دارد.
