در آمریکای جنوبی ، مسابقات قهرمانی جهان فوتبال شتاب بیشتری می گیرد ، که به طور سنتی "خامه" تیم های ملی را به هواداران هدیه می دهد ، همه پیش بینی ها را از بین می برد ، استعدادهای جدید را نشان می دهد و "مورد علاقه های شما" را دفن می کند. مرحله مقدماتی دوم هنوز به پایان نرسیده است - و بسیاری از آنها قبلاً سقوط کرده اند و شرکت کنندگان کم ارزش دندان های نسبتاً تیز نشان داده اند.
یکی از بزرگترین درامهای شروع مسابقات عدم موفقیت تیم ملی اسپانیا بود که قبلاً دو قهرمانی اروپا و جام جهانی 2010 را پشت سر هم برده بود و قبل از پلی آف همه امیدهای آنها را در مسابقات قهرمانی فعلی از بین برده بود.. شماره یک در رده بندی فیفا ، قرمز خشم نتوانست در برابر هجوم بی پروای هلندی و شیلیایی های با انگیزه مقاومت کند. این نمادین است که تیم با کمال افتخار مسابقات را به پایان رساند (مسابقه سوم در گروه را می توان خداحافظی رسمی Fury Roja به عنوان قهرمانی نامید) و قدرت قهرمان را در روزی که شاه خوان کارلوس دوم پادشاه اسپانیا از سلطنت استعفا داد تسلیم کرد - 18 ژوئن 2014.
تیم ملی پرتغال فوراً چهره خود را در مسابقات از دست داد. در بازی افتتاحیه با ژرمن ها ، کریستیانو رونالدو و کمپانی بیشتر از وراث سخت گیر اوسبیو و لوئیس فیگو با پسران دلخور بازی کردند. این پنالتی جنجالی "تیم منتخب" را تحریک نکرده است ، زیرا تیم ملی پرتغال نامیده می شود ، اما آنها را به معنای واقعی کلمه "مریض" می کند. سرانجام ، انگیزه شروع پیرنه توسط قلدر په په ، که به دلیل رفتارهای غیر ورزشی از زمین اخراج شد ، از بین رفت. بنابراین ، پرتغال بلافاصله در مبارزه برای پلی آف یک سری مشکلات را برای خود فراهم کرد.
ناراحتی کمتری برای هواداران وجود دارد که احتمال رفتن خیلی سریع به خانه بازیکنان انگلیس و ایتالیا است. در دوئل رودررو تیم های اروپایی ، جوخه آبی پیروز شد و نمایندگان جهان قدیم دیدارهای خود با اروگوئه و کاستاریکا را از دست دادند. به طرز متناقضی ، فقط کاستاریکایی های سرسخت در این گروه به پلی آف راه پیدا کردند و این سه رهبر را به این نتیجه رساندند که چه کسی شایسته تر است تا آنها را همراهی کند.
در میان اروپایی هایی که مدعی قهرمانی هستند تیم های ملی آلمان و عجیب فرانسه و هلند هستند. تیم تحت هدایت یواخیم لوو مانند یک ماشین برنده است. شخصیت قوی ، انعطاف پذیری تاکتیکی ، اطمینان به شکست ناپذیری خود و از همه مهمتر روح وحدت - گاهی اوقات بیش از خصوصیات فردی بازیکنان به آلمانی ها کمک می کند. از طرف دیگر ، هلندی ها گاهی شبیه تیغ خطرناک هستند - آنها از کسی نمی ترسند ، همه چیز را در راه رسیدن به هدف رقبای خود جارو می کنند و مانند توپ به سمت آنها شلیک می کنند. با این وجود این خطر وجود دارد که در صورت اتلاف سریع اتهامات لوییس ون گال ، تیغه کدر شود. کارشناسان همچنین انتظار روشنایی از فرانسه را دارند که تیم دیدیه دشان ، طعم شیرینی قهرمانی جهان در سال 1998 را قبلاً با موفقیت نشان داده است.
