برای شانزده تیم برتر فوتبال در جهان قدیمی ، مهمترین مرحله آماده سازی برای فینال مسابقات قهرمانی اروپا 2012 فرا رسیده است - تنها دو هفته به شروع آن باقی مانده است. در این دوره ، تیم روسیه سه بازی دوستانه دارد که اولین بازی - با تیم ملی اروگوئه - در تاریخ 25 مه در مسکو برگزار شد.
در ترکیب اصلی تیم روسیه هیچ چیز غیر عادی وجود نداشت ، به جز ظاهر بعد از یک وقفه بسیار طولانی از هافبک راست مارات ایزمائیلوف ، که در اسپورتینگ پرتغال بازی می کند. دیک آدووکات در نیمه اول پاول پوگربنیاک از فولام انگلیسی را از بین دو مهاجم برابر انتخاب کرد. ویاچسلاو مالافیف بازیکن زنیت جای دروازه را گرفت - به نظر می رسد سرمربی هلندی ما او را شماره اول تیم ملی می داند و نه ایگور آکینفیف دروازه بان زسکا.
در مدت بیست دقیقه از نیمه اول ، هیچ یک از تیم ها موفق به کنترل بازی نشدند یا حداقل یک موقعیت واقعی برای به ثمر رساندن گل حریف ایجاد نکردند. اما بعد از گذشت یک ربع از زمان اختصاص داده شده برای این جلسه ، مشخص شد که چرا تیم آمریکای لاتین در رده سوم فیفا قرار دارد و تیم ما در رده یازدهم قرار دارد. بازیکنان celeste از فشار میانه زمین خیلی موثر استفاده کردند و به لطف این ، کنترل توپ رو بیشتر شروع کردند. در دقیقه 21 میهمان می توانست دروازه حریف را باز کند اما لوئیز سوارز گوشه دور دروازه را از دست داد. در روز 26 ام ادینسون کاوانی نتوانست پاس خیلی خطرناکی را به دروازه ما برساند ، در روز 31 ام ، نیم متر از گوشه دروازه ، توپ پس از برخورد آلوارو پریرا از فاصله متوسط عبور کرد و در شماره 42 ، مارتین کاسرس به اندازه کافی دقیق سر خود را نزنید.
تیم روسی نیمه دوم را با دو تغییر در ترکیب آغاز کرد - مهاجم پوگربنیاک با الکساندر کرژاکوف بازیکن زنیت جایگزین شد و الکسی برزوتسکی مدافع میانی از زسکا با رومن شارونوف از روبین جایگزین شد. آغاز کار برای هواداران تیم ما که در استادیوم لوکوموتیو جمع شده و صفحات تلویزیون را تماشا می کردند نسبتاً ناراحت کننده بود. در دقیقه 48 لوئیس سوارز با دو حرکت کاذب دو مدافع ما را شکست داد و توپ را با پای چپ به گوشه نزدیک دروازه فرستاد. اما آنها مجبور نبودند که مدت طولانی غصه بخورند - تیم روسیه بلافاصله برای انتقام از متخلف رفت و در نتیجه یک برگشت از بازیکن فوتبال اروگوئه و یک پاس موفق از رومن شیروکوف ، کرژاکوف توانست دروازه بان خارج از کشور را پشت سر بگذارد. این گل در دقیقه 49 به ثمر رسید ، هرچند که پخش تلفنی موقعیت آفساید مهاجم ما را نشان داد. مارتین کاسرس از نظر احساسی سعی در اثبات این موضوع به داوران هلندی داشت که تنها کارت زرد این مسابقه را برای آن دریافت کرد.
تا پایان بازی ، امتیاز تغییر نکرد ، اگرچه روس ها دو بار دیگر توپ را به درون دروازه فرستادند - گل های زده شده در دقیقه 65 و 72 شمارش نشد. فوتبالیست های اروگوئه ای سه بار موقعیت های بسیار خطرناکی ایجاد کردند ، اما آکینفیف در بهترین موقعیت خود بود ، در خروجی ، سوارز را در دقیقه 69 شکست داد و پس از ضربه فورلان در دقیقه 86 توپ را محکم گرفت و لوگانو کمی بالاتر از آنچه که باید در آن ضربه زد. هفتاد و ششمین روس ها دو بار کرزاکوف موقعیت های عالی داشتند اما در دقیقه 71 و 74 او نتوانست ضربه نهایی را وارد کند. در نیمه دوم بازی ، تیم ما بهتر از رقیب به نظر می رسید ، شاید به لطف تعویض ها - در این نیمه ، دیمیتری کمبروف ، الکساندر کوکورین و دنیس گلوشاکوف در زمین ظاهر شدند.
