در اواخر ماه مه 2012 ، ماریو مونتی ، نخست وزیر ایتالیا پیشنهاد داد که همه مسابقات فوتبال در این کشور برای چندین سال ممنوع شود. این بیانیه همه طرفداران فوتبال ایتالیا را به شوک فرو برد ، زیرا چنین آزمایشی می تواند این ورزش را در ایتالیا کاملا از بین ببرد.
این بیانیه پر سر و صدا با رسوایی های متعدد پیرامون تنظیم مسابقات که چندین سال متوالی بر فوتبال ایتالیا سایه انداخته اند ، در ارتباط است. در چنین بازی هایی با مربی ، بازیکن یا چند نفر از اعضای تیم ، آنها از قبل درباره نتیجه مشخصی از مسابقه توافق می کنند. غالباً برای مبلغ مشخصی.
فقط در یک سال گذشته بیش از 30 نفر به ظن سازماندهی چنین مسابقاتی دستگیر شدند و بازرسان پرونده نتایج مشکوک 33 بازی را فاش کردند. قابل ذکر است که سو earlier ظن های قبلی بازیکنانی بود که در تیم های دسته پایین شرکت می کنند.
با این حال ، اخیراً ، شرکت کنندگان در مسابقات فیکسینگ در تیم ملی ایتالیا مشخص شده اند. رسوایی دیگری یک هفته قبل از مسابقات قهرمانی فوتبال اروپا 2012 که در لهستان و اوکراین برگزار شد ، رخ داد. این بار ، بلافاصله دو بازیکن تیم ملی ایتالیا مورد سوicion ظن قرار گرفتند - دومنیکو کریسیتو ، بازیکن تیم زنیت سن پترزبورگ و لئوناردو بونوچی. البته پس از آن آنها از تیم ملی ایتالیا اخراج شدند.
نمایندگان رسانه های ایتالیا معتقدند که ممکن است شرایط تنظیم مسابقات منجر به این واقعیت شود که برخی از تیم های ایتالیایی ممکن است در مبارزه برای قهرمانی امتیازات خود را از دست بدهند و همچنین به دسته های پایین تر منتقل شوند. پیش از این وضعیت مشابهی در مورد باشگاه فوتبال "یوونتوس" در سال 2006 اتفاق افتاده بود.
به گفته ماریو مونتی ، ممنوعیت مسابقات فوتبال در ایتالیا برای 2-3 سال به این کشور کمک می کند تا از رسوایی تنظیم مسابقات جان سالم به در ببرد. و همچنین برای جلوگیری از شرایطی که فوتبال به راهی برای کسب کلاهبرداری تبدیل می شود. چنین پیشنهادی فقط ماهیت رسمی دارد و فقط نظر او در مورد وضعیت فعلی فوتبال را بیان می کند.
با این حال ، سران باشگاه های فوتبال با اظهارات نخست وزیر خصمانه بودند. به نظر آنها چنین اقدامی نه تنها می تواند بسیاری از افراد مرتبط با این ورزش را از کار بیاندازد ، بلکه فوتبال ایتالیا را نیز به کلی نابود می کند.
