برای حق میزبانی بازیهای المپیک بین کشورهایی که درخواست خود را ارائه داده اند ، همیشه یک مبارزه سرسختانه وجود دارد. المپیک زمستانی 1980 نیز از این قاعده مستثنی نبود. محل برگزاری این شهر آرام دریاچه پلاکید آمریکایی بود که قبلاً میزبان بازی های زمستانی سال 1932 بود.
انتخاب Lake Placid به عنوان میزبان سیزدهمین دوره بازیهای المپیک زمستانی در اکتبر 1974 در هفتاد و چهارمین نشست کمیته بین المللی المپیک (IOC) اعلام شد. در ابتدا ، علاوه بر ایالات متحده ، چهار کشور دیگر برای حق میزبانی المپیک زمستانی بعدی جنگیدند: کانادا ، فرانسه ، نروژ و جمهوری فدرال آلمان. در برابر پیشنهادات آنها ، احتمال وجود یک دریاچه کوچک با جمعیتی حدود دو هزار نفر ، علاوه بر این ، میزبانی المپیک ها در سال 1932 ، تقریباً صفر به نظر می رسید. با این حال ، چهار متقاضی دیگر درخواست های خود را پس گرفتند ، بنابراین IOC چاره ای جز تفویض حق میزبانی بازی های المپیک زمستانی به دریاچه پلاکید نداشت.
چرا سایر متقاضیان ناگهان مبارزه برای دستیابی به حق میزبانی بازی ها را کنار گذاشته و نامزدی های خود را پس گرفتند؟ تصمیم آنها باید با توجه به اوضاع سیاسی آن زمان مورد بررسی قرار گیرد. اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی شوروی و ایالات متحده برای حق میزبانی بازیهای المپیک تابستانی 1980 جنگیدند ، در حالی که هواداران بیشتری از این بازیها در مسکو وجود داشتند اگر ایالات متحده حق میزبانی بازی های تابستانی و زمستانی را دریافت نمی کرد ، این امر به عنوان یک شکست بزرگ در عرصه سیاسی تلقی می شد. بنابراین ، تردیدی وجود ندارد که کانادا ، فرانسه ، نروژ و جمهوری فدرال آلمان دقیقاً با توافق با ایالات متحده کاندیداتوری خود را پس گرفتند. نتیجه انتخاب در هفتاد و چهارمین جلسه IOC در دریاچه Placid به عنوان محل برگزاری بازیهای المپیک زمستانی بود ، و در حال حاضر در جلسه بعدی IOC در 23 اکتبر همان سال ، مسکو به عنوان محل بازیهای المپیک تابستانی 1980 تأیید شد. در نتیجه ، برابری بین ابرقدرتها حفظ شد ، که کمیته المپیک ، که هرگز نمی خواست در اختلافات بین اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و ایالات متحده آمریکا افراط کند ، خوشحال بود.
این اولین بار نیست که IOC در شرایط دشواری قرار می گیرد. بنابراین ، در سال 1970 ، او هنگام تعیین محل برگزاری بازی های المپیک تابستانی 1976 ، تصمیم واقعاً سلیمان گرفت. رقیبان مسکو ، لس آنجلس و مونترال بودند. کمیته بین المللی المپیک که متوجه شد انتخاب یک ابرقدرت به طور حتم روابط با دیگری را پیچیده خواهد کرد ، مونترال را به عنوان محل برگزاری المپیک انتخاب کرد. جالب اینجاست که در آغاز سال 1980 ، ایالات متحده خواستار لغو کمیته المپیک برگزاری بازیهای المپیک تابستانی در مسکو به عنوان یکی از تحریم های ورود سربازان شوروی به افغانستان شد ، اما کمیته بین المللی المپیک چنین تصمیمی اتخاذ نکرد.
برندگان المپیک زمستانی 1980 در Lake Placid در جدول رده بندی کلی مدال ، ورزشکاران شوروی بودند که 10 مدال طلا ، 6 نقره و 6 برنز کسب کردند. مقام دوم را المپیک ها از GDR با 9 مدال طلا ، 7 نقره و 7 برنز به خود اختصاص دادند. مقام سوم به ورزشکارانی از ایالات متحده تعلق گرفت که 6 مدال طلا ، 4 نقره و 2 برنز دریافت کردند.
