در نهمین جلسه کمیته بین المللی المپیک در سال 1984 ، فرانسه همزمان دو شهر خود را به عنوان میزبان بازی های المپیک زمستانی و تابستانی معرفی کرد. "گزینه زمستانی" خوش شانس تر بود - در جدال با پنج شهر دیگر اروپایی و یک آمریکایی ، شهر کوچک آلبرتویل پیروز شد. در جنوب شرقی کشور ، نزدیک به مرزهای ایتالیا و سوئیس واقع شده است.
آلبرتویل شهری کوچک با جمعیت کمتر از 20 هزار نفر است که در حاشیه رودخانه آرلی در آلپ فرانسه واقع شده است. اختلاف ارتفاع در شهر و پیست های اسکی مجاور تقریباً 1700 متر است و زیرساخت های توسعه یافته اروپای مرکزی شرایط ایده آلی را برای برگزاری مسابقات ورزش های زمستانی ایجاد می کند.
یک استادیوم موقت برای 35 هزار تماشاگر به طور ویژه برای مراسم افتتاحیه و اختتامیه و همچنین چندین استارت برای اسکیت بازان آماده شد. آخرین بار در تاریخ المپیک بود که مسابقات اسکیت سرعت در فضای باز برگزار می شد. بخشی از سازه های استادیوم از بارسلون آورده شده است ، جایی که در بازی های المپیک تابستانی همان سال مورد استفاده قرار گرفت. بلافاصله پس از مراسم اختتامیه ، آن را برچیدند و بعداً به عنوان سیرک مسافرتی استفاده کردند.
بقیه مسابقات نه در خود آلبرتویل بلکه در 9 روستا و مناطق تفریحی مجاور برگزار شد. پرش با اسکی و نوردیک با هم به کورچول منتقل شدند ، اسکی بازان در لس آرکس و اسکی بازان در والد ایزر ، لس منوایر و مریبل شرکت کردند. در مریبل مسابقات مسابقات هاکی المپیک نیز برگزار شد. مسابقات اسکی بیاتلون و کراس کانتری در Le Sesy ، آزاد در Tignes و کرلینگ در Pralognan-la-Vanoise برگزار شد. یک پیست مخصوص Bobsleigh و Luge در La Plagne آماده شده است.
در مجموع ، بازیهای المپیک زمستانی شانزدهم شامل مسابقات 57 رشته از 7 رشته ورزشی بود. 1800 المپیکی از 64 کشور جهان برای پیروزی در آنها شرکت کردند که آماده ترین آنها در تیم آلمان بود که اخیراً ورزشکاران GDR و جمهوری فدرال آلمان را متحد کرد. آلمانی ها 26 جایزه ، 3 مدال پیش از نمایندگان تیم متحد شش جمهوری سابق اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی برنده جایزه شدند.
