در سال 1988 ، پایتخت بازی های المپیک زمستانی شهری بود که مدت ها به دنبال این افتخار بود. این اولین بار نیست که این بازی ها در کانادا برگزار می شود. قبل از آن ، آنها در مونترال برگزار شدند و در سال 1988 نوبت به شهر کالگری رسید.
جلسه کمیته بین المللی المپیک ، مختص انتخاب پایتخت بازی های 1988 ، هفت سال زودتر ، یعنی در سال 1981 برگزار شده بود. رقیب اصلی شهرهای کالگری ، فالون (سوئد) و کورتینا دامپسو (ایتالیا) بودند. این شهر ایتالیایی پیش از این میزبان بازی هایی بوده است که شاید به نفع آن نبود. در همان زمان ، پیشنهاد کانادایی نیز به دلیل شرایط خوب آب و هوایی در منطقه اعلام شد.
مرکز ورزشهای زمستانی و پارک المپیک و همچنین تعدادی دیگر از امکانات ورزشی به طور خاص برای بازیها در کلگری ساخته شده است. این فرصت را به این شهر داد تا پس از بازیهای المپیک بسیاری از رویدادهای ورزشی و فرهنگی را میزبانی کند.
این بازی ها از 13 تا 28 فوریه ادامه داشت. در مجموع تیم هایی از 57 کشور جهان در این المپیاد شرکت کردند. برخی از آنها مانند فیجی ، گوام ، جامائیکا ، گواتمالا و آنتیل ها برای اولین بار ورزشکاران خود را به مسابقات المپیک زمستانی اعزام کردند.
مقام اول تعداد مدال ها در مسابقات توسط اتحاد جماهیر شوروی به دست آمد. اسکی بازان و دوومیدانی از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بهترین بودند. تیم GDR با کمی تاخیر دوم شد. سورتمه و اسکیت بازان این ایالت به ویژه قوی بودند.
مقام سوم را تیم ملی سوئیس به دست آورد. اسکی بازان این ایالت بیشترین مدال را در این رشته ورزشی کسب کرده اند.
ایالات متحده کاملاً متوسط عمل کرد. ورزشکاران آنها فقط در مکان 9 بودند. به طور کلی ، این بازتاب تعادل قدرت در ورزش آن زمان بود. تیم ایالات متحده در بازی های تابستانی به ویژه در دو و میدانی بهترین عملکرد را داشت.
کانادا که میزبان بازی ها در قلمرو خود است ، در جایگاه سیزدهم قرار گرفت. او حتی یک مدال طلا هم کسب نکرد و خودش را به نقره و برنز محدود کرد. مقام های دوم را کانادایی ها به دست آوردند که در اسکیت روی مردان و زنان شرکت کردند و برنز را یک جفت در رقص یخ و دو اسکی باز آلپ بدست آورد.
