در سال 1952 ، بازی های المپیک تابستانی در هلسینکی برگزار شد. این شهر قرار بود در سال 1940 میزبان مسابقات ورزشی باشد ، اما جنگ جهانی دوم از برگزاری آنها جلوگیری کرد و طی آن همه بازی ها لغو شد.
در مجموع 69 کشور در بازیهای المپیک 1952 شرکت کردند. برای اولین بار ، یک تیم از اتحاد جماهیر شوروی ، و همچنین از تعدادی از کشورهای دیگر دعوت شد - چین ، باهاما ، غنا ، گواتمالا ، هنگ کنگ ، اندونزی ، اسرائیل ، نیجریه ، تایلند و ویتنام. آلمان و ژاپن پس از تحریم اعمال شده به دلیل تجاوزات این کشورها در طول جنگ جهانی دوم ، دوباره مجاز به رقابت بودند. با این حال ، در مورد آلمان ، اوضاع با تقسیم آن به مناطق اشغال پیچیده بود. به دلیل درگیری بین مناطق این کشور ، ورزشکاران آلمان شرقی از رفتن به بازی های یک تیم با ورزشکاران غرب کشور خودداری کردند.
بدون تحریم بازی ها توسط کشورهای جداگانه. جمهوری چین که تایوان نیز نامیده می شود ، از شرکت در بازی ها خودداری کرد ، زیرا تیم PRC نیز به آنها دعوت شد. این کشورها از زمان استقرار رژیم کمونیستی در سرزمین اصلی چین و جدایی جزیره تایوان از کشور متحد چین یکدیگر را به رسمیت نمی شناسند.
مقام اول پایان المپیک در جدول رده بندی غیررسمی مدال توسط تیم ایالات متحده آمریکا به دست آمد. به طور سنتی ، ورزشکاران دو و میدانی آمریکایی ، به ویژه دوندگان ، قدرت خود را ثابت کرده اند. همچنین چندین مدال طلا توسط بوکسورها ، غواصان ، شناگران و کشتی گیران به کشور آورده شد.
دومین تعداد جوایز اتحاد جماهیر شوروی بود. این موفقیت بزرگ برای اولین بار در بازی های المپیک تابستانی بود. بیشترین تعداد مدال توسط ژیمناست های شوروی ، وزنه برداران و کشتی گیران به تیم آورده شد.
سوم ، در کمال تعجب بسیاری از کارشناسان ورزشی ، مجارستان بود. بازیهای 1952 برای این کشور یکی از موفقترین بازیها در تاریخ شرکت در جنبش المپیک بود. تیم فوتبال مجارستان مدال طلا دریافت کرد. همچنین تیم شناگران این کشور از آمادگی بالایی برخوردار بودند. فنلاند ، میزبان این مسابقات ، از نظر تعداد مدال های طلا ، نقره و برنز در مجموع تنها هشتم شد.
