کشتی یکی از قدیمی ترین انواع ورزش های رزمی به حساب می آید ، علاوه بر این ، منظور ما هیچ نوع خاصی از آن نیست ، بلکه کشتی به طور کلی است. حتی در منابع تاریخی باستان ، تأیید این کلمات را می یابیم ، و تعیین سن دقیق یک نوع کشتی ملی خاص ، به استثنای سامبو یا جودو ، به سادگی غیرممکن است.
نمونه بارز آن خوروش کشتی ملی تووان است. به طور قابل اطمینان شناخته شده است که حتی در قرون وسطی نیز در بین مردم محلی از جمله نخبگان ممتاز فئودال جامعه بسیار محبوب بود. در مورد موفق ترین کشتی گیران افسانه هایی ساخته شد ، اما خود این مبارزه یا بهتر است بگوییم رازهای آن ، نسلی به نسل دیگر منتقل می شد که به لطف آن تا امروز نشاط خود را حفظ کرده است.
قوانین کشتی خورشید به معنای برگزاری جنگ در هوای آزاد طبق سیستم المپیک ، یعنی حذف است. کشتی گیران با لباسی سنتی متشکل از شلوارک سبک ، پیراهن و کفش ملی نرم. در آستانه مسابقات خورش ، همه شرکت کنندگان آنها "devigi" - یک رقص محلی Tuvan را اجرا می کنند ، و پس از آن یک روش نقاشی انجام می شود.
مبارزه کشتی گیران خورشید تا حدی یادآور سومو است ، حداقل در آن قسمت از آن ، جایی که کشتی گیران شانه های یکدیگر را می گیرند و سعی می کنند پرتاب کنند ، یا حریف را مجبور می کنند تا با زانو زمین را لمس کند. این مبارزه می تواند چند دقیقه طول بکشد و می خواهم یادآوری کنم که کشتی گیران باید از قدرت قابل توجه و استقامت عالی برخوردار باشند و همچنین فنون زیادی را بدانند. در کشتی خورش ، ضربات بالای زانو ، ضربات و تکان دادن با سر ، بستن هر دو دست حریف و … ممنوع است. نکته اصلی عدم تعادل حریف است تا بتواند پرتاب کند یا اینکه او را با زانو لمس کند.
