ترکیب نوردیک رسماً ترکیب نوردیک نامیده می شود. این شامل پرش با اسکی و اسکی صحرانوردی است. این ورزش بیش از یک قرن پیش در نروژ ظاهر شد ، به سایر کشورها سرایت کرد و در برنامه بازی های زمستانی قرار گرفت.
مسابقات انفرادی در این ورزش برای اولین بار در بازی های المپیک در چامونی در سال 1924 برگزار شد. سپس اولین مدال طلای المپیک توسط تورلیف هاگ ، ورزشکار نروژی بدست آمد. شرکت کنندگان از یک تخته پرش 60 متری پریدند و مسافت 18 کیلومتر را دویدند. با گذشت سالها ، ارتفاع سکوی پرشی افزایش یافته و طول مسابقه کاهش یافته است. در حال حاضر ، رده بندی انفرادی شامل پرش میانی با ارتفاع 105 متر و اسکی صحرانوردی 10 کیلومتر است.
در پرش ، امتیازاتی برای طول پرواز و تکنیک اجرا اعطا می شود. ورزشکارانی که بیشترین امتیاز را دارند اولین کسانی هستند که در این مسابقه شروع می کنند و برنده اولین نفری است که از خط پایان عبور می کند. در مسابقات تیمی تیم های 4 نفره شرکت می کنند. در قسمت اول این مسابقه ، هر شرکت کننده یک پرش از یک تخته پرش به ارتفاع 140 متر انجام می دهد. امتیازات همه اعضای تیم جمع می شود. مسابقه اسکی در قالب یک رله 4 × 5 کیلومتری انجام می شود.
مسابقات ترکیبی نوردیک به مدت دو روز برگزار می شود: در روز اول - پرش با اسکی ، در روز دوم - مسابقه. نتیجه با جمع امتیازات هر دو تمرین تعیین می شود. در سال 1999 ، یک ورزش جدید ظهور کرد - سرعت دو سرعته. این کار در طی یک روز انجام می شود: شرکت کنندگان پس از پرش از یک تخته پرش 120 متری ، در یک ساعت ، به فاصله 7.5 کیلومتر می روند.
در دوره توسعه بیاتلون اسکی ، بسیاری از نوآوری های فنی کاربرد عملی در آن پیدا می کنند - اسکی مدرن ، صحافی ، چکمه ، موقعیت اسکی V شکل هنگام پرواز و اسکیت در طول مسابقه. نوردیک ترکیبی یک ورزش مردانه است ، زنان در آن شرکت نمی کنند.
دو جنگنده های شوروی و روسی تنها دو بار موفق به کسب موفقیت در بازی های المپیک شدند. در 88 بازی در کلگری ، آلار لواندی استونیایی در مسابقات انفرادی برنز گرفت ، همانطور که والری استولیاروف در بازی های زمستانی المپیک XVIII در ناگانو موفق به کسب برنز شد. بیشتر مدال های طلای المپیک توسط نروژی ها برگزار می شود.
