شنای همزمان یکی از ورزش های زیبا و دیدنی است. این امر در این واقعیت است که ورزشکاران حرکات همزمان را در آب و موسیقی انجام می دهند و چهره های مختلفی را به تصویر می کشند. این ورزش ممکن است سبک ، ظریف به نظر برسد ، اما در واقع درخواست های زیادی را از ورزشکاران ایجاد می کند. آنها باید انعطاف پذیر ، انعطاف پذیر و کنترل تنفسی عالی باشند ، نیازی به ذکر احساس ریتم و هنر نیست.
علی رغم این واقعیت که شنای همزمان از دهه 20 قرن گذشته شناخته شده است و در سال 1948 در المپیک لندن ، اولین نمایش های نمایشی ورزشکاران انجام شد ، این ورزش برای مدت طولانی نمی توانست وضعیت المپیک را بدست آورد. بلکه به عنوان یک نمایش بسیار زیبا و دیدنی با آن برخورد شد. تنها در سال 1984 بود که شنای همزمان به عنوان یک ورزش تمام عیار در المپیک لس آنجلس حضور یافت. سپس مسابقات تک و دو نفره برگزار شد.
در المپیک 1996 آتلانتا ، به جای تک و دو نفره ، مسابقات در تمرینات گروهی برگزار شد ، یعنی فقط یک مجموعه مدال بازی شد. و با شروع بازیهای المپیک در سیدنی (2000) ، دو مجموعه جایزه بازی شد: در مسابقات دو نفره و در مسابقات تیمی.
ورزشکاران دو برنامه اجباری و رایگان انجام می دهند. در حالت اول ، آنها باید چهره های خاصی را به تصویر بکشند ، در حالت دوم - هیچ محدودیتی وجود ندارد ، هر تیم به طور مستقل ترکیب موسیقی و ترکیب رقص را انتخاب می کند. ارزیابی توسط هیأت داوران متشکل از 10 نفر ، به دو گروه تقسیم می شود. پنج قاضی اول برای تکنیک اجرای برنامه ، بقیه - برای هنر نمره می دهند. حداکثر امتیاز ممکن 10 امتیاز است.
شنای همزمان از جمله ورزش هایی است که ورزشکاران روسی به طور سنتی در آن قدرت دارند. تیم ملی کشورمان در بازی های المپیک 2000 در سیدنی ، 2004 در آتن و 2008 در پکن ، بسیار برتر از نزدیکترین رقبای خود ، مورد علاقه بلامنازع بود. و چند روز پیش ، در بازی های المپیک لندن ، ورزشکاران روسی ناتالیا ایشچنکو و سوتلانا روماشینا دوباره مدال طلا گرفتند و رقبا به معنای واقعی کلمه شانسی نداشتند. آنها از زنان اسپانیایی که به اندازه چهار امتیاز مقام 2 را کسب کردند ، پیشی گرفتند! همه این موفقیت ها با هدایت T. N. پوکروسکی ، مربی دائمی تیم ملی روسیه.
