کشور میزبان بازی های المپیک وظایف و وظایف زیادی را بر عهده دارد. امکانات ورزشی جدید بسازید یا مدرن کنید ، شرکت کنندگان را در دهکده المپیک مستقر کنید ، هر آنچه را که لازم دارند از جمله غذا برای آنها تهیه کنید. و این یک کار بسیار دشوار است!
ورزشکاران زیادی در این المپیک شرکت می کنند و هر یک از آنها رژیم غذایی خاص خود را دارند ، غذاهای خاص خود را دارند ، از جمله ویژگی های ملی ، مذهبی و همچنین واکنش های مختلف بدن.
در هر دهکده المپیکی (و البته در بازی های المپیک فعلی لندن) نیز چندین رستوران وجود دارد که بر اساس یک بوفه کار می کنند ، وقتی هر بازدید کننده به طور مستقل ظرف هایی را که می خواهد بخورد ، می برد. علاوه بر این ، هیچ کس او را در انتخاب غذا یا در اندازه آن محدود نمی کند. تنها معیار سلامتی و اشتهای ورزشکار است. منوی ارائه شده بسیار گسترده است ، شامل غذاهایی از انواع گوشت ، ماهی و مرغ ، انواع غذاهای گیاهی ، انواع میان وعده های سرد و گرم ، غذاهای جانبی ، دسرها ، شیرینی ها است و می تواند مورد نیازترین افراد را برآورده کند. چشیدن
منوی ارائه شده به ورزشکاران المپیکی همچنین شامل غذاهایی است که به روش خاصی برای افرادی تهیه می شود که به شدت قوانین شرعی را رعایت می کنند ، به عنوان مثال غذای کوشر برای طرفداران یهودیت ، غذای حلال برای مسلمانان ارتدکس و …
بیشتر هیئت ها شامل آشپزهایی نیز هستند که غذاهای ملی را برای ورزشکاران خود تهیه می کنند. به عنوان مثال ، برای تیم ملی اوکراین ، آشپزها به طور سنتی بورچ و کوفته درست می کنند ، برای تیم قزاقستان - غذاهای گوشت اسب و مانتی ، برای ورزشکاران ازبکستان - پلو معروف.
هر ورزشکار در صورت تمایل می تواند بیرون از دهکده المپیک غذا بخورد. اما این امر اغلب به دلیل برنامه پرتحرک تمرینات و مسابقات اتفاق نمی افتد.
میزان غذای مصرفی نه تنها به خصوصیات فردی بدن این ورزشکار المپیکی بلکه به نوع ورزشی که مشغول آن است و بارهای منتقل شده نیز بستگی دارد. به عنوان مثال روشن است که یک وزنه بردار و یک تیرانداز تفنگ بادی مقادیر مختلفی از انرژی را مصرف می کنند و به ترتیب به کالری و ترکیب غذایی متفاوت نیاز دارند.
