بازی های المپیک در استکهلم (سوئد) ، پنجمین دوره متوالی ، از 5 مه تا 27 ژوئیه 1912 برگزار شد. در آن 2407 ورزشکار از جمله 48 زن از 28 کشور حضور داشتند. این برنامه شامل 14 مسابقه ورزشی و 5 مسابقه هنری بود ، 102 مجموعه جایزه قرعه کشی شد.
هیچ بازی المپیک دیگری هرگز با چنین دقت برگزار نشده است - آنها یک استادیوم فوق العاده ساختند ، و برنامه مسابقات را با جزئیات کار کردند. به معنای واقعی کل شهر کل مسابقات المپیک را تماشا می کرد ، جو جشن همه جا را حاکم می کرد. سرانجام ، پیر دو کوبرتن تحقق ایده های اصلی خود را دید.
تراکم نتایج شرکت کنندگان و همچنین رکوردهای فراوان نشان داد که رقابت ورزشکاران در بازیهای المپیک به حدی رسیده است که برای پیروزی در هر رشته ورزشی لازم است سخت تمرین شود.
اعزام یک تیم ملی بزرگ روسیه (178 نفر) در این شرایط منجر به عملکرد فوق العاده ناموفق تیم ما شد. روزنامه ها حتی او را "ورزش تسوشیما" صدا می کردند. این تیم در جدول رده بندی غیررسمی تنها جایگاه شانزدهم را به خود اختصاص داد و این همه به دلیل عجله پرسنلی بود.
تیم ایالات متحده بیشترین مدال طلا را به خود اختصاص داد - فقط 63 مدال که 25 مدال آن طلا و 19 مدال نقره و برنز بود. با این حال ، از نظر تعداد مدال ها (65 قطعه) ، ایالات متحده توسط سوئد (24 + 24 + 17) پیشی گرفت و مقام سوم را ورزشکاران از انگلیس گرفتند - 41 مدال (16 + 10 + 15 +))
قابل ذکر است که فنلاند که در آن زمان بخشی از روسیه بود ، تیمی مستقل ارائه داد و در نهایت با 26 مدال (9 + 8 + 9) مقام چهارم افتخارآمیز را به خود اختصاص داد. روسیه فقط 4 مدال داشت (2 "نقره" و 2 "برنز"). با این حال ، یک مدال دیگر وجود داشت - یک مدال طلا. پس از مسابقه به کارول رومل سوارکاری تحویل داده شد. با غلبه بر موانع ، این ورزشکار با مورد دوم کنار نیامد. در نتیجه ، اسب او بر روی رومل افتاد. با این وجود ، این ورزشکار با تلاشی اراده بر روی اسب بالا رفت و به خط پایان رسید و دائماً سینه خود را با دست نگه داشت. پس از پایان ، وی از هوش رفت و با شکستگی 5 لگن به بیمارستان استکهلم منتقل شد.
این درام توسط پادشاه گوستاو پنجم سوئد ، همچنین حامی بازی ها ، دنبال شد. او شخصاً دستور داد مدال دیگری ریخته شود و درست در بخش بیمارستان به رومل اهدا شود.
همچنین در بازی های المپیاد V ، برای اولین بار یک مسابقه هنری برگزار شد. و اولین "طلا" در چارچوب برنامه فرهنگی بازی ها به شعر "قصیده ورزش" اهدا شد. نویسندگان آن M. Eshbach آلمانی و G. Hohrod فرانسوی بودند ، اگرچه بعداً معلوم شد که "قصیده ورزش" توسط Pier de Coubertin نوشته شده است و این نام ها فقط نام مستعار بوده است. بنابراین کوبرتن می خواست مردم آلمان و فرانسه را در برابر تهدید فزاینده خصومت ها به هم نزدیک کند.
