دو و میدانی یکی از قدیمی ترین و محبوب ترین ورزش هاست. این همچنین بخشی از بازیهای المپیک است ، که در آن هر بار که ورزشکاران ثابت می کنند ، با وجود سن قابل توجهی در دو و میدانی ، هنوز همه رکوردها شکسته نشده و همه توانایی های انسان محقق نشده است.
ورزشکاری
دوومیدانی به ورزشهای المپیک تعلق دارد. دو و میدانی شامل دویدن ، راه رفتن ، پریدن و پرتاب است. انجمن بین المللی فدراسیون های دوومیدانی (IAAF) نهاد حاکم بر 212 فدراسیون ملی است. طبق IAAF ، دو و میدانی به عنوان مسابقات استادیوم ، دویدن در بزرگراه ، پیاده روی در مسابقه ، دویدن در کراس کانتری و دویدن در کوه (دویدن در کوه) تعریف می شود.
تاریخ
همانطور که معمولاً دو و میدانی با مسابقات دویدن در بازیهای المپیک در یونان باستان آغاز شد. اما بدیهی است که مثلاً مدتها قبل از بازیهای المپیک ، دویدن توسط مردم در زندگی روزمره مورد استفاده قرار می گرفت ، البته پیاده روی نیز لازم به ذکر نیست. حتی قبل از ظهور اولین جوامع و کشورها ، مردم برای فرار از دست دشمنان و عناصر می دویدند و در شکار یک حیوان خطرناک می انداختند. وقتی زندگی به تدریج توجه بیشتری به فرهنگ و سایر فعالیتها را فراهم می کرد ، آنچه برای بقا قبلاً ضروری بود اکنون به یک فعالیت جداگانه برای حفظ سلامت جسمی یا مثلاً در صورت رقابت ، به روشی برای تأیید خود و خود تبدیل شده است. تحقق بخشیدن
اما تصویر مدرن از دو و میدانی بسیار پیشرفت کرده است. تلاش برای تصور این ورزش در کشورهای مختلف انجام شده است. ابتدا در شهر راگبی انگلیس که میزبان مسابقات دویدن در مسافت 2 کیلومتر بود آغاز شد.
به تدریج ، برنامه مسابقات شروع به گسترش کرد ، این برنامه شامل دویدن در مسافت کوتاه ، مسیر مانع ، پرتاب جاذبه ، پرش های بلند و بلند از دویدن بود. انگلیس کشوری بیهوده نیست که در آن با رعب و نگرانی خاصی با سنت ها رفتار شود. در سال 1864 ، اولین مسابقات مهم بین قدیمی ترین دانشگاه های انگلیس ، آکسفورد و کمبریج برگزار شد که بعداً سالانه برگزار شد. و در سال 1880 ، نهاد عالی دو و میدانی ایجاد شد که تمام سازمان های دو و میدانی امپراتوری بریتانیا را متحد کرد.
کشور دیگری که توجه ویژه ای به توسعه دو و میدانی داشت ، ایالات متحده آمریکا بود. در اوایل قرن 20 ، این ورزش به بسیاری از کشورهای جهان نفوذ کرده بود ، و در نتیجه تعداد زیادی انجمن دو و میدانی آماتور ظهور کرد. در سال 1896 ، توسل به سنت های المپیادهای یونان باستان و آغاز احیای بازی های المپیک تأثیر مثبت بیشتری در توسعه گسترده دو و میدانی مدرن داشت.
