منظور از کلمه "یوگا" واقعاً چیست؟ سیستمی از تمرینات ژیمناستیک؟ راهی برای خودسازی؟ فلسفه مردم هند؟ یا شاید دین؟ با پرسیدن این سوال از صد نفر ، می توانید به همان تعداد پاسخ دهید.
"یوگا" - "اتصال" - ارتباط بین روح و بدن شخصی که آن را تمرین می کند. این یک رشد جامع جسمی و معنوی بدن است. شکل گیری یوگا به عنوان یک فلسفه عملی در هند حدود شش هزار سال پیش شکل گرفت. این کار بر اساس درک معنای تمرینات انجام شده برای دستیابی به حداکثر نتایج بود.
با گسترش یوگا در کشورهای دیگر ، قوانین واقعی آن به پس زمینه رانده شد. ماهیت یوگا حداکثر توسعه انعطاف پذیری بدن انسان بود که به عنوان اوج مهارت در نظر گرفته شد.
فلسفه واقعی یوگا با وجود اعتقادات غلط در مورد پیچیدگی آن آسان است. این آیین هندو و بودیسم است. روح یک جز component جاودانه از بدن است ، آن بی حد و حصر است ، احساساتی ندارد. بدن فانی است و ظرف روح است. روح زندگی بسیاری را تجربه می کند تا با آزمایشات و رنجهای ابدی کنار بیاید و با آغاز آن ادغام شود.
یوگا در سبک های مختلف متنوع است ، اما با وجود این ، همه انواع آن یک معنی اصلی دارند ، مانند همه ادیان جهان. عدم وابستگی به محصولات کار شخصی ، عشق بی حد و حصر به خدا ، خرد - اینها پایه های یوگا است. در مسیر توسعه خود ، دو مسیر پیدا کرد.
- اول مسیر زاهدان است. این مسیر به معنای کنار گذاشتن همه چیزهای مادی و تمرکز انرژی روی خودسازی است ، تا به حداکثر کار ذهن برسد. که بیشتر منجر به پایان مسیر می شود و روح از بدن خارج می شود.
- دوم مسیر زمینی است. برای گذر از این مسیر نیازی نیست که از قسمت مادی جهان دور باشید. توسعه نیروهای معنوی با هدف تلاش برای زندگی زمینی با کسب حداکثر رفاه در همه چیز است.
یوگا به همه افراد کمک خواهد کرد تا آزادی معنوی را پیدا کنند ، صرف نظر از مذهب و ملیت آنها. هدف از یوگا همزیستی مسالمت آمیز همه مردم جهان است. فلسفه برای همه کسانی که می خواهند آن را بشناسند قابل درک است و به راحتی در دسترس است.
ماهیت یوگا امتناع یک شخص از "من" خودخواهانه ، ادغام شخصیت با هر چیزی است که او را احاطه کرده است. در نتیجه ، شخصی به آزادی دست می یابد و حلقه معیوب آزمایشات روح خود را پایان می دهد ، خود را آزاد می کند و با جهان بیکران یکی می شود. یعنی گذر را رها می کند و جاودانگی وجود را بدست می آورد.
