پس از موفقیت در اولین بازی های المپیک در آتن ، کمیته المپیک به ریاست پیر دو کوبرتن تصمیم گرفت مسابقات را منظم کند. جلسه بعدی ورزشکاران کشورهای مختلف در سال 1900 در پاریس برگزار شد.
تصمیم بر این شد که دومین بازی های المپیک همزمان با نمایشگاه جهانی در پاریس برگزار شود تا تماشاگران بیشتری را به خود جذب کند. با این حال ، این مسابقات بسیار متفاوت از مسابقات مدرن بود. چندین ماه است که این بازی ها برگزار می شود و مورخان هنوز در حال بحث هستند که لیست دقیق برندگان و مسابقات این المپیک چیست. سطح سازمانی این بازی ها را نیز نمی توان با زمان های بعدی مقایسه کرد. هنوز محل تسویه حساب ویژه ای برای ورزشکاران خارجی و همچنین مراسم افتتاحیه و اختتامیه بازی ها وجود نداشت.
ورزشکارانی از 24 کشور به این مسابقات راه یافتند. 12 ایالت برای اولین بار در این بازی ها حضور داشتند ، از جمله امپراتوری روسیه. اما در این مسابقات هیچ ورزشکاری از آفریقا و کشورهای آسیایی حضور نداشت. استثنا ورزشکاری از هند بود ، که در آن زمان بخشی از امپراتوری انگلیس بود.
مسابقات قهرمانی در 20 رشته ورزشی برگزار شد. در این میان کسانی بودند که بعداً در چارچوب بازیها از مسابقات کنار گذاشته شدند ، مانند pelota bask.
برای اولین بار زنان در این بازی ها شرکت کردند که تصمیم جسورانه ای از طرف برگزارکنندگان بود. به طور خاص ، یک مسابقات جداگانه گلف زنان برگزار شد. در کریکت هم سطح با مردان بازی کردند و در تنیس هم زنان مجرد و هم دو ضرب مخلوط شدند.
مقام اول تعداد مدال ها را فرانسه میزبان مسابقات ورزشی به خود اختصاص داد. قایقرانان ، تیراندازان و شمشیربازان فرانسوی موفق ترین آنها بودند. نفر دوم تیم ایالات متحده بود که قبلاً در آن زمان مقام یک قدرت ورزشی را بدست آورده بود. ورزشکاران این کشور بیشترین مدال را دریافت کردند. گلف بازان ، اعم از زن و مرد ، عملکرد خوبی داشتند.
ورزشکارانی از امپراتوری روسیه فقط در دو رشته شمشیربازی و اسب سواری حضور داشتند و قادر به کسب مدال نبودند.
