بازی های المپیک تابستانی 1900 در پاریس (فرانسه) از 14 مه تا 28 اکتبر برگزار شد. آنها بیش از 5 ماه دوام آوردند. واقعیت این است که زمان انعطاف پذیری همزمان با نمایشگاه جهانی بود که در آن زمان در پاریس برگزار می شد. 997 ورزشکار از جمله 22 زن از 24 کشور جهان در آنها شرکت کردند. 95 مجموعه مدال در 18 ورزش انجام شد.
یونانیان امیدوار بودند که بازیهای المپیک ، مانند دوران باستان ، فقط در یونان برگزار شود. با این وجود ، IOC نظر دیگری در این مورد داشت. پیر دو کوبرتین پیشنهاد برگزاری بازیهای المپیک در کشورهای مختلف را داد. به رسمیت شناختن شایستگی های فرانسوی در احیای بازیهای المپیک مدرن ، تصمیم بر این شد که بازیهای بعدی در وطن وی برگزار شود.
برنامه بازی ها در پاریس با ورزش هایی مانند واترپلو ، گلف ، تیراندازی با کمان ، واترپلو و سایر ورزش ها پر شده است.
زنان در بازی های المپیک نیز برای اولین بار - در مسابقات گلف و تنیس شرکت کردند. اولین قهرمان المپیک زمان ما تنیسور شارلوت کوپر از انگلیس بود.
مقام اول در مسابقات غیر رسمی تیم توسط فرانسوی ها - 100 مدال (25-41-34) ، مقام دوم در ایالات متحده آمریکا - 47 (14-14-14) ، مقام سوم در انگلیس - 30 (15-6) -9) فقط در مسابقات دو و میدانی 14 رکورد ثبت شد که 6 رکورد از رکوردهای جهانی فراتر رفت.
با این حال ، این بازیهای المپیک از اهمیت خاصی برخوردار نبودند. مراسم افتتاحیه و اختتامیه برگزار نشد زیرا این بازی ها به نوعی مکمل نمایشگاه بین المللی بودند. بسیاری از سنتهای دیگر المپیک نیز رعایت نشد.
واقعیت این است که آلفرد پیكارد ، مدیر نمایشگاه ، ورزش را "بی فایده و پوچ" دانست. در ابتدا ، او مخالف رفتار OI بود. با این وجود ، وی متقاعد شد. در تاریخ 6 نوامبر 1898 ، نمایندگان اتحادیه ورزشکاران فرانسه اعلام کردند که فقط سازمان آنها حق برگزاری هرگونه رویداد ورزشی در نمایشگاه را دارد. کمیته بین المللی المپیک جرات حضور در این جنگ را نداشت و حق را واگذار کرد.
در فوریه 1899 ، کمیته جدیدی برای سازماندهی OI تشکیل شد. پیکارد رئیس آن شد. او و رئیس انجمن تفنگ فرانسه ، دانیل مریلون ، یک برنامه جدید مسابقه ای و لیستی از زمین های ورزشی تهیه کردند. قابل ذکر است که کمیته جدید عملاً از کلمه "المپیک" استفاده نکرد و بازیهای المپیک را "مسابقه نمایشگاهی" یا "قهرمانی بین المللی" خواند. در آن زمان ، کوبرتین در جاده بود و ورزشکاران کشورهای مختلف را به بازیها دعوت می کرد.
