باید با مسئولیت پذیری به انتخاب هنرهای رزمی نزدیک شد. اولاً ، به منظور اتلاف وقت ، و دوم ، برای جلوگیری از خطر آسیب غیر ضروری. سامبو و آیکیدو ورزشی مزایا و معایب خاص خود را دارند.
آیکیدو
آیکیدو در سال 1920 در ژاپن به وجود آمد. بنیانگذار این ورزش رزمی موریحی اوشیبا بود. اگر معنای نام را با هیروگلیف جداگانه مشخص کنید ، پس آیکیدو مسیر هماهنگی و مقاومت است. هنر اصلی رزمی برای آیکیدو ، آییتو دایتو-ریو بود. از آنجا بود که اوشیبا تکنیک هایی را به کار گرفت و آنها را با مدرسه جنگی خود تطبیق داد.
فلسفه آیکیدو بر این واقعیت استوار است که مهاجم همیشه ضرر می کند. بنابراین ، تکنیک های موجود در این ورزش رزمی عمدتا دفاعی است. علاوه بر این ، حملات حریف به آرامی سرکوب می شود ، و نه تهاجمی ، مانند جودو یا سامبو.
از آنجا که مبارزان اولین کسانی نیستند که حمله می کنند ، برگزاری مسابقات آیکیدو بی معنی است. فقط نمایش های نمایشی برگزار می شود ، جایی که مخالفان به نوبت تکنیک ها را نشان می دهند. سبک های مختلف آیکیدو وجود دارد - آیکیکائی ، یوشینکان ، آیکیدو واقعی.
علی رغم این واقعیت که طرفداران آیکیدو در ابتدا از خود دفاع می کنند ، در هنرهای رزمی تکنیک هایی با استفاده از سلاح های مختلف وجود دارد - شمشیر (چوبی) ، میله ، چاقو و تیرک.
سیستم رتبه بندی در آیکیدو مانند سایر ورزش های رزمی در ژاپن است و از کارگاه های دانشجویی "کیو" و "دان" تشکیل شده است. برای اولین دانا ، مبارز باید بدون استفاده از سلاح ، تکنیک اساسی آیکیدو را بداند. دان دوم مبارز را ملزم می کند که تکنیک مبارزه با چاقو را بداند و مقاله ای راجع به آیکیدو بنویسد.
ورزشکاری که آیکیدو را انجام می دهد ، وضعیت بدن را بهبود می بخشد ، شکل ورزشی پیدا می کند ، مهارت و مهارت را پیدا می کند. اصلی ترین عیب ورزش های رزمی این است که همیشه نمی توان آیکیدو را در یک مبارزه خیابانی واقعی به کار برد. تأکید بر سرکوب ملایم قدرت غالباً یک شوخی بی رحمانه با الفاظ آیکیدو است. همچنین ، معایب آن شامل پیچیدگی اکثر تکنیک ها است.
ورزشی SAMBO
سامبو در سال 1938 در اتحاد جماهیر شوروی ظاهر شد. آناتولی خرلامپیف بنیانگذار آن در جوانی اطلاعات مربوط به هنرهای رزمی مردمی را در قلمرو اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی جمع آوری و نظام مند کرد. نتیجه یک نوع سامبو ورزشی است.
این ورزش رزمی سخت تر از آیکیدو است. به قدرت بدنی و استقامت بیشتری نیاز دارد. سامبو شامل بهترین عناصر هنرهای رزمی مختلف است - جنگ مشت مشت روسیه ، کشتی کیداوبای گرجی ، کازازا کازاکشا ، کشتی تاتار کشتی ، کشتی بوریات ، فنلاندی-فرانسوی و بسیاری دیگر.
در سامبو ، مخالفان به دسته ها تقسیم می شوند. یک ورزشکار در حال تمرین سامبو باید آماده انجام فعالیت های بدنی سنگین باشد. برای یک مبارزه واقعی خارج از تشک کشتی ، سامبو (به ویژه جنگی) بسیار سازگارتر از آیکیدو و حتی آیکیدو واقعی (نسخه صربستانی هنرهای رزمی) است. در مبارزات مختلط هنرهای رزمی ، بسیاری از ورزشکاران از عناصر سامبو استفاده می کنند و تقریباً هیچ کس از آیکیدو استفاده نمی کند.
