در سال 1988 ، سئول کره جنوبی میزبان بازیهای المپیک تابستانی بود. این بازی ها از بسیاری جهات رکورددار بودند: تعداد کشورهای شرکت کننده ، ورزشکاران ، مربیان ، روزنامه نگاران ، جوایز ، تعداد سرویس های امنیتی و بینندگان تلویزیون. آنها بدون رسوائی مدیریت نکردند.
المپیک تابستانی 1988 سئول بیست و چهارمین دوره متوالی بود. آنها از 17 سپتامبر تا 2 اکتبر برگزار شدند. یک شهر آسیایی دیگر به نام ناگویای ژاپن برای کسب حق پذیرش با سئول رقابت کرد. با این حال ، انتخاب IOC بر عهده کره جنوبی قرار گرفت.
بیش از 9000 ورزشکار از 160 کشور جهان برای رقابت در 237 ست مدال به سئول آمدند. علی رغم این واقعیت که رسوایی اوایل دهه 80 میلادی ، همراه با بازی های المپیک در لس آنجلس و مسکو ، به جا مانده بود ، بازتاب های آن دوره همچنین بازی های کره جنوبی را تحت تأثیر قرار داد. کره شمالی تصمیم گرفت آنها را تحریم کند. پیونگ یانگ از اعزام ورزشکاران خود به سئول خودداری کرد زیرا IOC پیشنهاد کیم ایل سونگ برای انتقال بخشی از مسابقات به جمهوری دموکراتیک خلق چین را به منظور نشان دادن وحدت شبه جزیره کره رد کرد. اگر مقامات اتحاد جماهیر شوروی تصمیم گرفتند ورزشکاران خود را از رقابت اصلی این دوره چهار ساله محروم نکنند ، پس رهبران کوبا ، نیکاراگوئه ، اتیوپی و برخی دیگر از ایالت ها از تحریم پیونگ یانگ حمایت کردند و جاه طلبی های سیاسی را در راس امور قرار دادند.
این واقعیت بدتر می شود که حدود سه ده کشور اصلاً ارتباط دیپلماتیک با سئول ندارند. با وجود این ، IOC هیچ تغییری نکرد و بازی های المپیک تابستانی XXIV در سئول برگزار شد.
طلسم مسابقه قهرمان افسانه های کره ای - ببر آمور بود. برای خنثی سازی جنبه های منفی این شکارچی ، او را به عنوان یک ببر نسبتاً زیبا نشان دادند و نام او را هودوری گذاشتند. این نام از کره ای ترجمه شده و به معنی "پسر ببر" است. ویژگی اصلی طلسم یک کلاه کوچک ملی بود که روی یک گوش آن پوشیده شده بود.
در مراسم افتتاحیه ، سون کی چانگ دونده 76 ساله ماراتن کره ای مشعلی را با آتش به ورزشگاه المپیک آورد. پرچم تیم ملی شوروی توسط کشتی گیر الکساندر کارلین حمل شد. در سئول ، او توانست اولین مدال طلای المپیک خود را بدست آورد.
برنامه بازی های تابستانی در کره جنوبی بار دیگر گسترش یافته است. تنیس و تنیس روی میز ، دوچرخه سواری و دویدن 10،000 متر برای بانوان و همچنین 11 رشته دیگر در آن ظاهر شد.
بدون رسوایی دوپینگ در بازی های سئول نیست. یک حادثه ناخوشایند محکومیت یک دونده سرعت از کانادا ، بن جانسون ، به مصرف داروهای غیرقانونی بود. او در مسابقه 100 متر موفق شد به درخشش از رقبای خود پیشی بگیرد. اما پس از كنترل دوپینگ ، كانادایی مجبور شد مدال را پس دهد. به همین دلیل ، آنجل گنچف و میتکو گرابلف وزنه بردار بلغاری و همچنین کالمن سینگری وزنه بردار مجارستانی نیز از مدال های طلا محروم شدند.
قهرمان المپیک سئول تیم ملی اتحاد جماهیر شوروی بود که در جدول رده بندی کلی مدال تیمی قرار گرفت. بازی های قبلی که در لس آنجلس برگزار می شد ، به دلیل تحریم سیاسی ، مجبور به از دست دادن ورزشکاران شوروی شدند. این وقفه فقط به سود ورزشکاران بود. آنها ثابت کردند که مانند گذشته ، در ورزشهای جهانی گرایش دارند. فوتبالیست های شوروی پس از وقفه ای 32 ساله و بازیکنان بسکتبال پس از وقفه ای 16 ساله توانستند طلا بگیرند. در مجموع ، تیم ملی اتحاد جماهیر شوروی 55 مدال طلا ، 31 نقره و 46 مدال برنز را به خانه برد.
نزدیکترین رقیب تیم شوروی تیم ملی GDR بود. وی دارای 37 مدال طلا ، 35 نقره و 30 مدال برنز است. تیم آمریکایی سه تیم برتر را جمع کرد. احساس سئول عملکرد میزبان بازی ها بود. تیم ملی کره توانست 12 مدال با بالاترین استاندارد کسب کند که به این ترتیب این تیم توانست رده چهارم رده بندی تیمی را به خود اختصاص دهد.
