محل برگزاری بازی های المپیک در آغاز هزاره در 101 مین نشست IOK در موناکو مشخص شد. این اتفاق هفت سال قبل از شروع بازی ها رخ داد و متقاضیان پایتخت های ترکیه (استانبول) ، آلمان (برلین) ، چین (پکن) و همچنین منچستر انگلیس و سیدنی استرالیا بودند. در سه دور از چهار دور رای گیری ، پکن اول شد و سیدنی دوم شد. اما با اکثریت نهایی تنها 2 رأی ، این شهر استرالیا به عنوان پایتخت المپیک 2000 انتخاب شد.
سیدنی در ساحل جنوب شرقی قاره واقع شده و پایتخت نیو ساوت ولز است. در سال 1788 به عنوان اولین سکونتگاه استعمارگران اروپایی تاسیس شد. این مکان به دلیل خلیج راحت و علاوه بر این زیبا ، که توسط یک ایزموس باریک طبیعی از اقیانوس جدا شده است ، انتخاب شده است. در زمان برگزاری بازی های المپیک تابستانی XXVII ، سیدنی در حال حاضر یک شهر بزرگ با جمعیت 4.5 میلیون نفر بود.
از سی مکان ورزشی که در بازی های 2000 شرکت داشتند ، دقیقاً نیمی از آنها به طور خاص برای این مجمع ورزشی ساخته شده اند. فقط در شروع دو رشته - والیبال ساحلی و واترپلو برای زنان - از امکانات موقت استفاده می شد. تقریباً همه ساختمانهای جدید به صورت فشرده در منطقه جدید "پارک المپیک" واقع شده اند ، که بیش از 30 دقیقه از آنجا به هر نقطه دیگر از نقشه المپیک سیدنی می رسید.
علاوه بر پایتخت نیو ساوت ولز ، چهار شهر دیگر استرالیا در بازی های المپیک XXVII تابستان شرکت کردند - بریزبن ، کانبرا ، آدلاید و ملبورن. استادیوم های آنها مسابقات مسابقات فوتبال المپیک را میزبانی می کردند.
با توجه به اینکه بازیهای المپیک تابستانی این بار در نیمکره جنوبی سیاره ما برگزار شد ، زمان آنها برای اکثر ورزشکاران بسیار غیرمعمول بود. تابستان و زمستان در آنجا مکان عوض می کنند ، بنابراین المپیاد قبلی در این قاره (ملبورن ، 1956) در اواخر نوامبر و اوایل دسامبر برگزار شد. این بار ، ضرب الاجل ها کمی به چارچوب معمول ساکنان نیمکره شمالی منتقل شد - مراسم افتتاحیه بازی ها در ورزشگاه "استرالیا" در 15 سپتامبر 2000 برگزار شد. بازی های المپیک تابستانی XXVII با آغاز ماه آخر پاییز ، در اول اکتبر به پایان رسید.
پیروزی تیمی در این بازیها توسط المپیکهای ایالات متحده بدست آمد - آنها توانستند 92 جایزه را از آن خود کنند که 36 جایزه آنها طلا بود. از نظر تعداد کل مدال ها ، روس ها بسیار کم از دست داده اند - 3 جایزه. سه کشور بعدی در لیست بالا تقریباً شاخص های یکسانی داشتند: چین و استرالیا هرکدام 58 جایزه و آلمان - 56 جایزه کسب کردند.
