یک سوم آخر قرن گذشته ، اگرچه بدون جنگ های جهانی رخ داد ، اما در تاریخ توسعه تمدن ما زمان بسیار آشفته ای بود. این در تاریخ بازیهای المپیک ، که به خاطر حمله تروریستی در سال 1972 و تحریم گروههای مختلف ایالتهای چهار دوره بازیهای المپیک تابستانی به یادگار مانده بود ، منعکس شد. بازی های تابستانی XXV سال 1992 در این ردیف جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده اند - این مسابقات آرام ترین و با الهام از المپیک زمان خود بودند که در مروارید شهر شبه جزیره ایبری برگزار می شد.
طبق قوانین کمیته بین المللی المپیک ، حق میزبانی این المپیاد نه به یک کشور ، بلکه به یک شهر خاص تعلق می گیرد. شش شهر می توانند پایتخت بیست و پنجمین جشنواره ورزشی تابستانی کره زمین شوند - بنابراین بسیاری از درخواست ها به کمیته ارسال شده است. پنج نفر از آنها در کشورهای اروپایی واقع شده اند و بقیه جهان نماینده بریزبن استرالیا هستند. رأی قاطع شش سال قبل از شروع برنامه ریزی شده مسابقه برگزار شد - در 17 اکتبر 1986 ، بارسلونا در سه دور رای گیری برنده بدون قید و شرط بود.
پایتخت بازی های المپیک تابستانی XXV دومین شهر پرجمعیت اسپانیا ، مرکز استان کاتالونیا است. تاریخچه این شهر بیش از دو هزار سال است - طبق یکی از افسانه ها ، 400 سال قبل از ظهور رم ، آن را قهرمان اسطوره های یونان باستان ، هرکول بنیان نهاد. بارسلونا در 120 کیلومتری مرز فرانسه و در همان فاصله از پیرنه ، در سواحل دریای مدیترانه واقع شده است. این منجر به ایجاد آب و هوایی معتدل با دمای متوسط 25 درجه سانتی گراد در جولای و آگوست ، ماه های سنتی بازی های المپیک می شود.
اماکن اصلی المپیک در تپه مونتجوئیک ساخته شده است ، جایی که باغ های معروف بارسلونا در مساحت 200 هکتار گسترش یافته است. استادیوم المپیک و کاخ ورزش در دامنه جنوبی این تپه قرار داشتند. محل سکونت و جمع و جور سنتی ورزشکاران ، دهکده المپیک ، از ابتدا در قسمت ساحلی پایتخت کاتالون ساخته شد و پس از بازی ها ، به یک منطقه مسکونی جدید شهری تبدیل شد.
خود این بازی ها که طلسم آن یک توله سگ به نام کوبه بود ، هنوز هم یکی از موفق ترین بازی ها در تاریخ مدرن جنبش المپیک محسوب می شود. این اولین المپیاد طی بیست سال گذشته بود که توسط هیچ کشوری تحریم نشد. بیش از 9 هزار ورزشکار از 169 کشور در آن شرکت کردند که برای 257 ست جایزه در 32 رشته ورزشی رقابت کردند. المپیک تابستانی XXV برای ورزشکارانی از 12 ایالت اتحاد جماهیر شوروی سابق که در آن زمان در تیم مشترک بودند موفق بود - آنها بیش از دیگران 112 جایزه را به دست آوردند. ژیمناست بلاروسی ویتالی شچربو فقط در یک تنبلی رقابتی چهار بار مدال طلا گرفت و در مجموع در المپیک بارسلونا 6 بار قهرمان شد.
