در سال 1972 ، برای اولین بار ، بازی های المپیک در خارج از ایالات متحده و اروپا برگزار شد. پایتخت بازی های المپیک XI زمستان ، شهر ساپورو ژاپن بود. این بازی ها از 3 تا 13 فوریه برگزار شد.
ژاپن در آن زمان ادعا نمی کرد که قدرت برتر ورزشی است. بنابراین ، هدف اصلی کمیته المپیک ژاپن نشان دادن دستاوردهای اجتماعی و اقتصادی این کشور در سالهای پس از جنگ بود. بیش از 4000 روزنامه نگار اعتبار بازی ها را دریافت کرده اند. این اولین رکورد المپیاد بود.
ساپورو در سال 1940 حق میزبانی المپیک را دریافت کرده بود ، اما به دلیل جنگ با چین ، کمیته المپیک ژاپن این ماموریت شریف را کنار گذاشت. بازی های المپیک پس از 32 سال طولانی به ژاپن بازگشت. ورزشکاران 35 کشور در مسابقات 1972 شرکت کردند ، در مجموع 1006 ورزشکار شرکت کردند. برای اولین بار ورزشکارانی از کشوری غیر زمستانی مانند فیلیپین در این بازی ها شرکت کردند.
در ساپورو ، 35 مجموعه جایزه در 10 رشته ورزشی انجام شد. مقام اول جدول رده بندی غیررسمی مدال با اطمینان توسط تیم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به دست آمد. ورزشکاران شوروی 16 مدال از جمله 8 طلا کسب کردند. مقام دوم ، به طور غیر منتظره برای بسیاری ، توسط تیم ملی GDR به دست آمد که برای دومین بار در تاریخ این کشور در بازی های زمستانی شرکت کرد.
قهرمان المپیک اسکی باز گالینا کولاکووا بود که در همان بازی ها (مسافت 5 و 10 کیلومتر و مسابقه رسانایی 4x7.5 کیلومتر) موفق به کسب سه مدال طلای المپیک شد. قهرمان دیگر ارد اسخکنک هلندی بود. وی در اسکیت سرعت (1500 متر ، 5000 متر و 10000 متر) سه مدال طلا به دست آورد. بعداً به افتخار وی در هلند رقم گل لاله نامگذاری شد.
در المپیک ساپورو ، ایرینا رودنینا بزرگ اسکیت باز برای اولین بار قهرمان المپیک شد. سپس او همراه الکسی اولانوف اسکیت بازی کرد. مقام دوم در مسابقه جفت نیز توسط ورزشکاران شوروی به دست آمد ، آنها لیودمیلا اسمیرنووا و آندره سورایکین بودند.
عملکرد جامپرس های ژاپنی به یک احساس واقعی تبدیل شد. ژاپنی ها که به موفقیت چندانی اعتماد نکردند ، در پرش از تخته پرش هفتاد متری کل سکو را گرفتند. اما قبل از آن ، تیم ژاپن تنها یک مدال نقره المپیک داشت که در بازی های سال 1956 در کورتینو د آمپزو برنده شد.
بازی های زمستانی ساپورو با مبارزه با "حرفه ای" در جنبش المپیک مشخص شد. کارل شرانز اسکی باز اتریشی از این مسابقات محروم شد. این دومین بار است که او رنج می برد. اولین بار در بازی های 1968 در گرنوبل از مدال طلای المپیک او محروم شد. شرانز به دلیل قرارداد با اسپانسرها و تبلیغات برای تولید کنندگان لباس ورزشی مجازات شد. در آن سال ها اعتقاد بر این بود که پول در ورزش های آماتور جایی ندارد.
این تقابل حرفه ای ها و آماتورها بود که باعث شد تیم هاکی روی یخ کانادا بازی ها را در ساپورو تحریم کند. بازیکنان هاکی کانادا اصرار داشتند که به ورزشکاران NHL حق حضور در المپیک را بدهند و خاطرنشان کردند که هاکی بازان شوروی فقط "روی کاغذ" آماتور هستند. اما درخواست آنها راضی نشد ، در نتیجه ، بنیانگذاران هاکی روی یخ از شرکت در مسابقات به طور کامل خودداری کردند. بازیکنان هاکی اتحاد جماهیر شوروی برنده شدند ، آمریکایی ها مقام دوم را بدست آوردند و ورزشکاران چکسلواکی برنز گرفتند.
یک واقعیت جالب: در هنگام تمرین افتتاحیه بازی ها ، یکی از تماشاگران توجه برگزارکنندگان را به چیدمان غلط حلقه ها روی پرچم المپیک جلب کرد. طبق قوانین ، حلقه ها به ترتیب زیر مرتب می شوند: آبی ، زرد ، سیاه ، سبز ، قرمز. معلوم شد که از سال 1952 در تمام بازی های زمستانی پرچم اشتباهی به اهتزاز درآمده است. و هیچ کس متوجه این اشتباه نشده است.
