یک فرد همیشه جذب فتح ارتفاعات جدید می شود: خواه این یک صعود به نردبان شغلی باشد یا پیشرفت در ورزش مورد علاقه او. اما فقط وقتی در بالای صخره ای تسخیر شده ایستاده اید ، می توانید خود را در بالای دنیا احساس کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
از زمان های بسیار قدیم ، مردم درگیر غلبه بر قله های کوهستانی بودند ، اما اگر اوایل این ماجراجویی خطرناک به دلیل جستجوی شرایط بهتر زندگی بود ، از ابتدای قرن 19 ، کوهنوردی و صخره نوردی به عنوان ورزش توسعه می یابد. اگر به دنبال کسب افتخار در مسابقات بین المللی نیستید ، اما می خواهید تجربه های جدیدی کسب کنید ، چند نکته برای کوهنوردان مبتدی برای یادگیری وجود دارد.
گام 2
قبل از شروع یک سفر خطرناک ، مسیر را به دقت مطالعه کنید. از اسلاف خود در مورد بهترین راههای صعود به صخره س Askال کنید ، در مورد خطرات احتمالی که در جاده در انتظار شما هستند اطلاعات کسب کنید. با چشمان خود این آسانسور را تماشا کنید ، تمام برآمدگی هایی را که می توانید بر روی آن بیاورید به خاطر بسپارید ، زمین و اندازه سنگ ها را بررسی کنید.
مرحله 3
قبل از بالا رفتن از صخره خوب گرم شوید. تمام مفاصل را شل کنید ، تاندون ها را کمی بکشید. اگر مستعد رگ به رگ شدن هستید ، بانداژهای الاستیک را به قسمت های آسیب پذیر بدن مانند مچ و مچ وصل کنید. از استخوان های خود مراقبت و محافظت کنید: کلاه ایمنی ، آرنج و زانوبندها را به سر بگذارید. بندها را روی کفش های ورزشی خود محکم ببندید. بهتر است کفش هایی با میخ یا کف غیر لغزنده بپوشید.
مرحله 4
همانطور که بالا می روید ، به بیمه خود و شریک زندگی خود اعتماد کنید. طناب را خیلی محکم نکشید ؛ باید کمی آرام باشد. با بالا رفتن از ارتفاع کوچک ، عمداً به پایین سقوط کنید: احساس خواهید کرد که طناب ایمنی چگونه کار می کند ، این امر به شما کمک می کند تا از ترس در ارتفاعات جلوگیری کنید.
مرحله 5
کل وزن بدن خود را روی دستان خود قرار ندهید. کوهنوردان باتجربه می دانند هنگام بالا رفتن از قله ، تکیه گاه باید روی پاهای شما باشد ، مانند هنگام بالا رفتن از نردبان. از دست ها عمدتا برای تعادل و لمس برجستگی های پا استفاده می شود.
مرحله 6
گام های بزرگ بردارید: به آرامی و به تدریج بلند شوید. کل پا را روی تکیه نگذارید ، با انگشت شست به آن بچسبید ، روی انگشتان پا بایستید.
مرحله 7
دست ها را صاف و پاها را خم نگه دارید. اگر راه را اشتباه بردارید ، در نیمه راه که نیاز به استراحت مناسب دارید ، احساس خستگی بازو خواهید کرد. برای حفظ عملکرد ، به طور متناوب دستان خود را پایین بیاورید و با آنها گپ بزنید ، تا آنجا که ممکن است آرام باشید.
مرحله 8
سرعت را بسته به بخشهای مسیر تغییر دهید. در صعودهای دشوار سریعتر حرکت کنید ، و در صعودهای آسان با سرعت کمتری و آرام باشید. نفس خود را نگه ندارید.