غواصی آزاد رشته ای ورزشی در غواصی غواصی است که نفس می کشد. توانایی عدم نفس کشیدن به مدت طولانی در زیر آب می تواند نه تنها یک شناگر حرفه ای یا غواصی باشد ، بلکه همچنین می تواند به نفع هر شخص دیگری باشد ، زیرا آموزش برای حفظ نفس شما تأثیر مثبتی بر رشد ریه ها و کل سیستم تنفسی دارد.
فواید نگه داشتن نفس
نفس کشیدن مهمترین عامل در حفظ سلامتی و دستیابی به نتایج ورزشی است ، با کنترل تنفس می توانید متابولیسم و تن کلی بدن را به سرعت و یا سرعت آن را کاهش دهید.
دوره اصلی ، ما به طور ناخودآگاه استنشاق را کنترل می کنیم ، اما گاهی اوقات آگاهانه فرکانس را کنترل می کنیم. وقتی بدن طبیعی است ، تکانه های مغزی باعث انقباض عضلات دیافراگم و قفسه سینه می شود. بنابراین ، هوا وارد ریه ها می شود.
وقتی ترشح دی اکسید کربن از طریق ریه ها مسدود شود ، همانطور که در طی روند توقف حرکت هوا در ریه ها اتفاق می افتد ، در خون جمع می شود. فعالیت مصرف اکسیژن توسط بافت ها و در نتیجه ، کمبود اکسیژن پیشرونده افزایش می یابد. معمولاً مدت زمانی که فرد بدون آموزش خاص می تواند هوشیارانه نفس خود را هنگام استنشاق نگه دارد ، تا یک دقیقه است. پس از این مدت ، مغز شما را مجبور به استنشاق می کند. افزایش در این زمان ممکن است منجر به سرگیجه یا غش شود.
نفس خود را هنگام بازدم نگه دارید ، تحریک سوخت و ساز بدن را برای مدت طولانی فراهم می کنید و در عین حال بدن انرژی مورد نیاز خود را دریافت می کند. این عمل برای رفع استرس ، افسردگی و پرخاشگری بیش از حد مفید است. این به بهبود هضم غذا ، تنظیم کار عرق و غدد چربی کمک می کند. اما مهمتر از همه ، این روش به باز کردن قابلیت های ذخیره شده در بدن کمک می کند ، به معنای واقعی کلمه سیستم عصبی را تجدید می کند.
بسیاری از تکنیک های مختلف تأخیر وجود دارد و آنها به روش های مختلفی انجام می شوند. هر یک از آنها برای دستیابی به یک هدف خاص است:
- تاخیر در بازدم تا 20 ثانیه به بدن در جذب بهینه اکسیژن کمک می کند. این روش منع مصرف ندارد ، در دسترس همه است.
- تاخیر برای مدت طولانی تر ، تا 90 ثانیه ، بر کل بدن تأثیر می گذارد ، پیشرفت های چشمگیری در عملکرد آن ایجاد می کند ، برای یک فرد سالم بی خطر است ، با این حال می تواند خطری برای افراد مبتلا به بیماری های عروقی ، قلبی ، اختلالات گردش خون و بیماری های مشابه باید فقط تحت نظارت یک مربی باتجربه انجام شود.
- نگه داشتن بیش از 90 ثانیه الهام ، به تجدید و فعال سازی توانایی های بدن و روان کمک می کند. نتیجه آن تجمع دی اکسیدکربن در خون و افزایش جذب اکسیژن توسط تمام سلولهای بدن است که منجر به تسریع بازسازی ، متابولیسم و بهبودی کلی بدن می شود. اما شما باید دقیق ترین کنترل را بر وضعیت خود و تمرینات مقدماتی با افزایش تدریجی در طول چرخه داشته باشید.
چنین تمرینات تنفسی منجر به تسریع فرآیندهای متابولیک در بدن می شود ، همه سلول ها ، از جمله سلول های بنیادی ، فعال تر تقسیم می شوند.
آسیب نگه داشتن نفس شما
آموزش تا حد مجاز ، از جمله برای حداکثر زمان ، می تواند خطرناک باشد.
- عادت های بد. اگر در مرحله تسلط بر تکنیک ها ، محرک های مختلف ، چای ، قهوه ، تنباکو یا الکل ، حتی به ندرت و کم کم استفاده کنید ، یا اعتیاد دیگری داشته باشید که بر سلامتی شما تأثیر بگذارد ، در معرض خطر عواقب ناخوشایند برای بدن یا مشکلات در انجام اعمال. در روند آموزش ، بدون هیچ گونه مبارزه ای ، تمایل به پذیرش همه موارد فوق از بین می رود ، عملکردهای بدن نرمال می شوند و رهایی روانشناختی از اعتیاد رخ می دهد.فقط تلاش بیش از حد در حد توانایی آنها می تواند آسیب برساند ، با مشاهده افزایش آرام و تدریجی بار ، شما از ایمنی خود اطمینان خواهید داشت و فقط نتایج مثبتی خواهید داشت.
- بیماریها اگر از بیماری قلبی یا حوادث عروقی مغزی رنج می برید ، تأخیرهای طولانی ارزش تمرین ندارد. اگر اخیراً دچار بیماری شده اید و هنوز بهبود نیافته اید ، وقایع را مجبور نکنید ، به آرامی و به تدریج پیشرفت کنید. همچنین ارزش دارد که در صورت بیماری های اندام های ترشح داخلی ، از عمل خودداری شود ، تا به خود آسیب نرساند.
- بارداری. حامیان استفاده از روشهای حاملگی ، به عنوان فرصتی برای آماده سازی بدن مادر و نوزاد برای زایمان ، در معرض خطر هستند. اما حتی کمترین عدم دقت در دوز مصرفی - و مضراتی که در استفاده از تکنیک ها به وجود می آید بیش از این است که مزایا را مسدود کند. هیچ وقت نمی توانید دقیقاً بدانید که در چه مرحله ای تأثیر مثبت این عمل به یک اثر مخرب تغییر می کند. حداکثر زمان نه تنها برای مادر ، بلکه برای کودک نیز می تواند خطرناک باشد. بنابراین ، اگر مادر آینده هستید ، بارهای شدید را قبل از 12-14 هفته کنار بگذارید تا به کودک آسیب نرساند.
- خواب. در هنگام خواب ، ممکن است یک توقف غیر ارادی رخ دهد. خوب است اگر این اتفاق برای 30-20 ثانیه رخ دهد. اما اتفاق می افتد که مدت زمان چنین توقفی به سه دقیقه می رسد. اگر شب خروپف می کنید ، غالباً (تا 400 بار) تنفس را در هنگام خواب متوقف می کنید. چنین تأخیری ممکن است دشوار و حتی بسیار خطرناک باشد. سردرد ، تحریک پذیری ، اختلال در حافظه تنها برخی از مشکلاتی است که در انتظار شما است.
تکنیک غواصی آزاد
دوستداران اعماق آب نه تنها از طریق آموزش سیستماتیک ، بلکه همچنین با استفاده از تکنیک های مختلف روانشناسی ، و همچنین ، همانطور که قبلا ذکر شد ، با تمرین یوگا نتایج خود را بهبود می بخشند.
از سال 2009 ، تمرینات تنفسی در آب در سیستم آموزش مربیان و مربیان ژیمناستیک یوگا سیستم متد YOGA23 گنجانده شده است.
توزیع توجه و تمرکز نیز در هنگام غوطه وری نقش بسزایی دارد. آنها برای کنترل موقعیت بدن در فضای آب ، برابر کردن فشار به موقع و آرامش - از نظر جسمی و روحی - ضروری هستند.
همچنین لازم به یادآوری است که آب سر و صدا دوست ندارد. این ماده ای است که نیاز به آرامش دارد ، با آن ادغام می شود ، شما باید در مقادیر آن در آن زندگی کنید - و بنابراین ، سیال و آرام باشید.
کمک ، به ویژه در ابتدا ، همچنین تجسم غواصی است که به شما امکان می دهد به شکلی متعادل و هماهنگ در آب حرکت کنید. غیرمعمول نیست که غواصان تازه کار لحظه ای وحشت به دلیل کمبود هوا داشته باشند ، در حالی که تمایل به ظهور در اسرع وقت غرق آنها می شود. اما این احساسات اغلب فریبنده هستند. در چنین مواردی است که باید تا حد امکان آرامش داشته باشید و سپس زمان تاخیر افزایش می یابد.
روش صحیح تنفس
توالی و عناصر تنفس کامل:
1. با استفاده از دیافراگم - پایین. تنفس شکمی یا تنفس دیافراگم یکی از مهمترین مراحل رشد مهارتهای تنفسی مناسب است. در این نوع تنفس ، ما یاد می گیریم که با دیافراگم واقع در زیر ریه ها کار کنیم. این نوع تنفس بسیار طبیعی است ، به کودکان کوچک فکر کنید. توسعه مهارت های دیافراگمی راهی برای ایجاد تنفس موثر است.
2. تنفس قفسه سینه - قسمت میانی. در این تنفس از عضلات قفسه سینه و عضلات بین دنده ای استفاده می کنیم. فقط تنفس قفسه سینه م notثر نیست ، زیرا از نظر فیزیولوژیکی بزرگترین قسمت ریه ها ، پایین تر ، درگیر نیست. اما توانایی کار بر روی عضلات بین دنده ای و رشد قدرت و کشش آنها در ناحیه قفسه سینه ، روش دیگری برای تنفس صحیح است. برای آماده شدن برای شیرجه ، ما عمدتا از این دو نوع تنفس استفاده می کنیم: شکم و قفسه سینه.
3. تنفس شانه - قسمت فوقانی. این تنفس کم عمق که غالباً به طور ناخودآگاه توسط انسان های امروزی مورد استفاده قرار می گیرد ، بی نتیجه ترین روش تأمین اکسیژن بدن است.هنگام غواصی ، در آخرین مراحل چرخه تمرین ، می توان هنگام تنفس اجباری و همچنین هنگام "بسته بندی" از تنفس شانه به شدت استفاده کرد.
روش های آموزش
- شنا از راه دور - شنای مداوم با کاهش تنفس. هدف بهبود تأمین ، حمل و نقل و استفاده از اکسیژن است.
- تمرین تناوبی - شنای کشش های کوتاه با حفظ نفس و با یک استراحت کوتاه. هدف آن افزایش توانایی های عملکردی قلب است و محصولات پوسیدگی بی هوازی که در حین کار تشکیل می شوند ، به عنوان یک محرک قدرتمند فرآیندهای تنفسی عمل می کنند. بنابراین ، در 10-30 ثانیه استراحت ، مصرف اکسیژن و عملکرد قلب افزایش می یابد. اگر بار مکرر در زمانی که این شاخص ها هنوز زیاد هستند ، مصرف اکسیژن از تکرار به تکرار افزایش می یابد.
- شنای مکرر بخشهای 50 متری با نگه داشتن نفس در حالت سفت و سخت یا با کاهش فاصله استراحت ، که با پویایی گلیکولیز تعیین می شود (تولید انرژی در یک محیط بدون اکسیژن ، با استفاده از گلیکوژن عضله انجام می شود). با توجه به محتوای اسید لاکتیک در خون قضاوت می شود و حداکثر محتوای آن چند دقیقه پس از کار تعیین می شود ، از تکرار تا تکرار بیشترین زمان نزدیک شدن به انتهای فاصله. در نتیجه ، فاصله استراحت کاهش می یابد ، بخش تکرار شده در مرحله کمبود بهبود ، در برابر خستگی از قسمت قبلی ، شنا می کند.
لازم است که توسعه فاز فرم ورزشی را در نظر بگیریم ، که به عنوان یک پایه طبیعی برای دوره بندی روند آموزش عمل می کند. از این رو انتخاب تأثیرات آموزشی. استفاده از روشهای مکرر تمرینی در ابتدای فصل و بدون آموزش مقدماتی مناسب ، به دلیل خرابی مکانیسمهای سازگاری ، باعث ناامیدی در خود فرد و در عین حال در همه افراد و همچنین در همه موارد خواهد شد.
تجهیزات غواصی آزاد
تجهیزات غواصی آزاد می توانند از این دست وسایل باشند که تفاوت چشمگیری با تجهیزات غواصی و غواصی دارند ، زیرا از فرم بهترتری برخوردار است و روی پارامترهای ارگونومیک متمرکز است و کیفیت هیدرودینامیک را نیز در نظر می گیرد. همچنین لازم به ذکر است که وزن و حجم کمتری دارد ، فقدان قطعاتی که در هنگام غواصی می توانند به چیزی برسند و منجر شوند ، و در شرایط اضطراری و خطرناک.
- یک قطعه از تجهیزات غواصی آزاد یک کمربند وزنه یا یقه است که شناور آزاد را برای آزادبخش فراهم می کند. در صورت لزوم به راحتی قابل تنظیم است.
- لباس های مخصوص غواصی آزاد از لحاظ تناسب و کشش بیشتر از سایرین متفاوت است. آنها رسانایی حرارتی کمی دارند ، اما از قدرت مقاومت نمی کنند و پوشیدن آنها کاملاً ناخوشایند است.
- باله ها با استحکام طولانی و بیشتر از دیگران متمایز می شوند ، که به آنها امکان می دهد سرعت را با تلاش کمی توسعه دهند. از یک مونوفین نیز استفاده می شود که به یکدیگر بسته می شود و نشان دهنده یک باله است و امکان توسعه سرعت بالا را فراهم می کند.
- ماسک غواصی حداقل فضای داخلی را برای حفظ هوا هنگام غواصی دارد. عریض است و امکان نمایش پانوراما خوب را فراهم می کند.
- از لوله های غواصی نیز استفاده می شود ، بدون قرار دادن راه راه در جلوی دهان ، بدون دریچه و موج شکن. باید گفت که بسیاری از آزادگان همیشه قبل از غواصی با اسنورکل تهویه نمی کنند ، این اغلب تداخل ایجاد می کند و باعث ایجاد مقاومت اضافی در هنگام صعود سریع می شود.
چگونه رکورد جهانی نگه داشتن نفس شما ثبت می شود
فیزیولوژی تنفسی برای دستیابی به سوابق
نگه داشتن نفس به معنای گرسنگی اکسیژن است. این اولین چیزی است که باید هنگام شروع آموزش غواصی آزاد به یاد داشته باشید. با درک اصول فیزیولوژی تنفسی ، خطر را ارزیابی کرده و اولویت بندی کنید.
هنگام غواصی چه اتفاقی برای بدن می افتد؟ بارگیری عضلات در هنگام شیرجه ، اکسیژن را به سرعت می سوزاند و منجر به هیپوکسی (کمبود O2) می شود. محاسبه میزان از دست دادن اکسیژن بسیار پیچیده و منفرد است - با در نظر گرفتن عمق ، سرعت ، مدت زمان غواصی ، دمای آب ، نبض و حجم ریه غواص.
هر عضوی در بدن غواص نسبت به کوچکترین تغییر فشار ، اسپاسم رگهای خونی واکنش نشان می دهد ، جریان خون توزیع می شود و فشار خون اکسیژن را به مهمترین اندام ها - قلب و مغز منتقل می کند. جالب اینجاست که ضربان قلب بلافاصله پس از غوطه ور شدن فقط یک صورت در آب شروع به کند شدن می کند.
اما همه سرگرمی ها هنگامی آغاز می شود که سیستم عصبی مرکزی انگیزه ای برای استنشاق دهد. این احساس برای همه آشنا است - غلظت دی اکسیدکربن به سطح بحرانی می رسد و ما به صورت بازتابنده استنشاق می کنیم. غواص آموزش دیده تا حدی قادر به کنترل این رفلکس است.
قانون اصلی برای دستیابی به سوابق این است که با سر به استخر عجله نکنید. بدون محاسبه ریسک اهداف غیرممکن تعیین نکنید. زندگی و سلامتی بیش از هر دستاوردی مهم است.
رکورد جهانی
گوران کولاک
کروات بلندپرواز جوایز زیادی به اعتبار خود کسب کرده و آماده است تا برای دستیابی به موفقیت های جدید پیشرفت کند. او در حال حاضر 9 بار برنده طلا در مسابقات جهانی است و بهترین زمان او 22 و نیم دقیقه است. اکنون کروات بیش از سی سال دارد ، اما در آینده قصد دارد او را متحیر کند.
الکس سگورا
در 28 فوریه 2016 ، اسپانیایی رکورد جهانی نگه داشتن نفس خود را در آب - 24 دقیقه 03 ثانیه ثبت کرد. این رکورد در کتاب رکوردهای گینس ثبت شد.
