قبل از شروع تمرین ، یادآوری روحیه درونی مهم است. خودآگاهی هماهنگ در طول کلاس ها بسیار مهم است. در یوگا اعتقاد بر این است که تعادل درونی بیش از محیط خارجی مهم است.
چگونه خود را برای ورزش آماده می کنید؟ قبل از اینکه به تمرینات بسیار پیچیده بپردازیم ، نشستن صاف ، صاف ، گردن ، پشت ، سر مهم است. ما چندین دقیقه در این موقعیت هستیم ، دو یا سه دقیقه کافی است. در این وضعیت سعی در رفع گرفتگی داخلی ، شل شدن عضلات بدن و ایجاد آرامش داریم.
بعد از یک روز شلوغ یا در وضعیت حل مشکلات داخلی ، ما حتی متوجه نمی شویم که استرس چگونه بر ما تأثیر می گذارد. از نظر ظاهری ، این حالت در هنگام تنش در عضلات صورت قابل مشاهده است.
سبک زندگی مدرن به ظهور استرس کمک می کند ، و این ، به نوبه خود ، به ما اجازه نمی دهد که خود را در وضعیت هماهنگی غوطه ور کنیم که برای تمرین موفقیت آمیز بسیار مهم است. شل شدن عضلات صورت و بدن به رفع تنش داخلی کمک می کند. بنابراین ، ما به ترتیب معکوس پیش می رویم. با شل کردن عضلات ، تنش را آزاد کرده و فرایندهای درونی را ضعیف می کنیم.
این نکته ای است که باید قبل از تمرین مورد توجه قرار گیرد. در ابتدای کلاس ، ما در داخل کار می کنیم تا شرایط را رها کنیم. شرایط زندگی ما می تواند هوشیاری ما را کاملاً تسخیر کند ، اجازه نمی دهد که آن ، آگاهی یا بدن آرام بگیرد.
ما سعی می کنیم با ذهن خود "مسئله را حل کنیم". غالباً تمام توان ذهنی خود را صرف فکر کردن در مورد آن جنبه هایی می کنید که به ما بستگی ندارد. یعنی هر کاری که می توانستیم انجام دادیم ، جایی که چیزی به ما بستگی داشت تلاش کردیم ، اما هنوز هم نمی توانیم "شرایط را رها کنیم".
بنابراین ، ما اجازه نمی دهیم که جهان ما بخشی از کار خود را انجام دهد. افکار ما همچنان تأثیر نامرئی بر اوضاع دارند ، اگرچه خوب است که به دنیا اجازه دهیم کاری انجام دهد که به خود ما بستگی نداشته باشد. همه شرایط به نفع ما نیست!
تا زمانی که ما مرتباً به فکر مسئله خود نباشیم ، جهان نمی تواند مداخله کند و کمک کند. شخصی به تنهایی باید به مسائل بپردازد. بنابراین ، بسیار خوب خواهد بود که مدتی را فراموش نکنید که چه چیزی ما را نگران کرده است.
در هر صورت ، در طول تمرین ما نمی توانیم روند وقایع را تحت تأثیر قرار دهیم ، اما با افکار خود فقط دخالت می کنیم. و تمرین به همان اندازه که می تواند در وضعیت هماهنگ تری از ذهن ما باشد ، موفقیت آمیز نخواهد بود.
وظیفه ما این است که "ذهن را" تا حد ممکن از نگرانی های روزمره خلاص کنیم. انجام این کار خصوصاً برای مبتدیان آسان نیست. با گذشت زمان ، ما یاد خواهیم گرفت که افکارمان را بهتر مدیریت کنیم ، افکارمان را کنترل کنیم.
پس از آزاد کردن چسبندگی ذهنی تا حد ممکن ، خوب است که کشیده شوید ، خمیازه بکشید. بدن ما معمولاً صبح آن را درخواست می کند. چقد طول میکشه؟ به همان اندازه که ما راضی خواهیم بود.
پس از آن ، بدن ما آرامش بیشتری پیدا می کند ، تنش ذهنی برطرف می شود و ما آماده یک فعالیت تولیدی هستیم.
