پر ، مگس و مگس پران ، خروس و سوپرکوستر - تمام این عبارات خاص به حوزه کنترل مرغ و حشرات اشاره ندارد ، بلکه به ورزش های حرفه ای اطلاق می شود. دقیق تر - به بوکس حرفه ای. و این به معنای دسته وزنی است که بوکسورهای مشهوری مانند خوان فرانسیسکو استرادا ، رومن گونزالس ، ریو میازاکی و دیگران در آن رقابت می کنند.
رده وزنی چیست؟
این محدودیت وزن خود بوکسور است که توسط داوران کنترل می شود. در چارچوب آن ، این ورزشکار حق شرکت در مسابقات رسمی رینگ را دارد. وزن کشی نهایی بلافاصله قبل از شروع مسابقات یا مبارزه در مقیاس الکترونیکی انجام می شود. جایی که بوکسورها بدون لباس بیرونی ، یا حتی کاملاً غفلت می کنند ، با خجالتی پشت ملحفه پنهان می شوند. این اعداد به داوران حق تعیین رده های وزنی خود را برای شرکت کنندگان می دهد.
در سال 1936 ، برای اولین بار در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بدون در نظر گرفتن مقوله ها برای کسب عنوان قهرمان مطلق کشور مبارزه شد. ویکتور میخائیلوف از سنگین وزن و نیکولای کورولف از سنگین وزن در آن دیدار کردند. کورولف یک شام مطمئن - 7: 2 به دست آورد. او یک سال بعد برنده شد - 3: 0.
بوکس بدون دستکش
مورخان ورزش استدلال می کنند که بوکس در ابتدای تاریخ خود ، بدون تقسیم بندی مشخص به دسته هایی که امروزه وجود دارد ، فقط حرفه ای بود. با این حال ، او چیزهای دیگر دیگری نداشت - دستکش ، کلاه ایمنی ، کلاه ، حتی حلقه ای که طناب بسیار شناخته شده است.
در مورد این دعواها ، آنها تقریباً بدون قانون انجام می شدند: دو نفر ، اغلب از قد ، وزن و هیکل متفاوت ، در جاهایی که توافق می کردند با هم جمع می شدند و با دستان خالی شروع به بوکس می کردند. چنین بوکس ، یا بهتر بگوییم یک مبارزه مقدماتی مردان ، می تواند ساعت ها ادامه داشته باشد ، و در پایان به پیروزی حریف با دوام تری منجر شود که ضربه قاطعی به او وارد شود.
شما چقدر وزن دارید؟
این وضعیت تا پایان قرن نوزدهم ادامه داشت ، تا اینکه سرانجام تماشاگران و برگزارکنندگان متوجه شدند: در مبارزه بین بوکسور 100 کیلوگرمی و حریف او 75 کیلوگرم ، مطمئنا نفر اول پیروز خواهد شد. این بدان معناست که تمام هدف سازماندهی نبردهای تجاری عمومی و پذیرش شرط های مالی روی آنها از بین می رود.
وجود دیگر ، مانند گذشته ، گردهم آوردن مبارزان با وزن و سطح مختلف در یک حلقه بداهه ، دیگر امکان پذیر نبود. اینگونه است که چنین مفهومی به عنوان "گروه وزنی" متولد شد. در ابتدا فقط دو نفر وجود داشت - سبک و سنگین ، سپس هشت ، ده وجود داشت. و از همه آنها فقط در مسابقات حرفه ای استفاده می شد.
بله ، در واقع ، هیچ کس بوکس آماتور را در طلوع توسعه ورزش برای افراد با مشت و فک قوی نمی دانست. این فقط در آغاز قرن گذشته بوجود آمد و اولین بازی خود را در بازی های المپیک 1904 انجام داد. و معرفی چند دسته از ورزشکاران که ممکن است باعث سلامتی و زندگی شوند ، تاریخ بوکس ساکت است.
حرفه ای ها
این روزها بوکسورهای حرفه ای (یعنی دریافت پول زیاد و عدم رقابت برای کشورشان در مسابقات آماتور جهانی و المپیک) در 17 وزن انجام می شود. یا فقط 17 وزن مختلف.
سبک ترین آنها وزن "پر" در نظر گرفته می شود که برابر 105 پوند (47 ، 627 کیلوگرم) بر اساس سیستم اندازه گیری بین المللی است. تحمیل کننده ترین وزن یک سنگین وزن است که با بچه هایی با وزن بیش از 200 پوند مبارزه می کنند. برای مرجع: 1 کیلوگرم برابر 2.2 پوند است.
دسته هایی که بسیار سرگرم کننده خوانده می شوند: وزن "پر" ، "مگس" و "خروس" ادای احترام به سنت و بازی با کلمات است. در اصل انگلیسی ، آنها به این شکل صدا می شوند: وزن پر - تا 105 پوند ، وزن پرواز - تا 108 و وزنه - تا 112.
عاشقان
زمانی 12 دسته داشتند ، اما چند سال پیش ، به خاطر تلویزیون ، ظاهراً فقط ده دسته باقی مانده بود. حداقل - تا 49 کیلوگرم (سبک ترین وزن) ، حداکثر - بیش از 91 کیلوگرم (فوق سنگین).
بوکس بانوان
در المپیک لندن ، 36 زن آماتور در سه دسته رقابت کردند: وزن پرواز (51-48 کیلوگرم) ، سبک (60-56 کیلوگرم) و متوسط (69-75 کیلوگرم).
