بوکس یک ورزش تماسی است ، یک ورزش رزمی که در آن حریفان به بدن یکدیگر ضربه می زنند. می توان با از بین بردن حریف پیش از موعد مبارزه را برد ، به شرطی که ظرف 10 ثانیه بلند نشود و داور را متقاعد کند که می تواند مبارزه را ادامه دهد.
بوکس کلاسیک
بوکس می تواند آماتور یا حرفه ای باشد. این به هیچ وجه به معنای این نیست که کارگران کارخانه و کارمندان ادارات در اوقات فراغت خود به بوکس آماتور مشغول هستند. بوکسورهای آماتور همان ورزشکارانی هستند که مطابق قوانین کمی متفاوت از بوکسورهای حرفه ای عمل می کنند. اتفاقاً بوکسورهای آماتور در بازیهای المپیک شرکت می کنند.
تفاوت های خارجی بوکسورها در مسابقات حرفه ای و آماتور این است که سابق با تنه ای برهنه و بدون کلاه ایمنی مبارزه می کند. دستکش بوکس حرفه ای تا حدودی سبک تر است ، بنابراین بالشتک زدن ضربات از آماتورهای دسته های مشابه بدتر است. آماتورهای مبارزه شامل 3 دور ، با وقفه های 1 دقیقه ای است. افراد حرفه ای معمولاً 10 تا 12 دور می جنگند. بعضی اوقات تعداد دورها می تواند کمتر از 10 باشد ، اما باید بیش از 3 دور وجود داشته باشد.
بوکسورهای حرفه ای مجاز به شرکت در بازی های المپیک نیستند ، بنابراین مبارزان جوان سعی می کنند هرچه زودتر قهرمان المپیک شوند و سپس در بوکس حرفه ای کار خود را ادامه می دهند و مبالغ زیادی را برای شرکت در مبارزات کسب می کنند.
یک لیگ بوکس نیمه حرفه ای نیز وجود دارد که در آن ورزشکاران بدون پیراهن و کلاه ایمنی نمایش می دهند و می توانند برای شرکت در مبارزات درآمد کسب کنند ، اما حق حضور در بازی های المپیک را حفظ می کنند.
سامبو رزمی بسیار به سامبو ورزشی نزدیک تر از بوکس است ، با این حال مشت ها تفاوت اساسی با مشت بوکس ندارند.
ورزش هایی شبیه بوکس
بوکس تایلند یا Muay Thai بیش از 2 هزار سال پیش در تایلند ظاهر شد. مشت زدن در موی تای بیشتر شبیه مشت های بوکس کلاسیک است. در اینجا یک ضربه منگنه ، قلاب ، تاب و تاشو نیز وجود دارد. با این حال ، در بوکس تایلند ، علاوه بر مشت ، ضربات ، ران ، زانو و آرنج مجاز است. موی تای ورزشی آسیب زاتر از بوکس است. این یکی از دلایل عدم عضویت موی تای در سیستم بازی های المپیک است.
موی تای ، درست مثل بوکس ، می تواند آماتور و حرفه ای باشد. آماتورها در کلاه ایمنی و محافظ هایی که روی پا را می پوشانند عمل می کنند. افراد حرفه ای چنین عناصری را در تجهیزات خود ندارند.
در هنرهای رزمی مختلط نیز اغلب از تکنیک های بوکس با مشت استفاده می شود.
کیک بوکسینگ از دهه 1960 در ایالات متحده آغاز شد. به بوکس کلاسیک نزدیکتر از تایلندی است. ضربه آرنج و زانو در اینجا ممنوع است ، اما می توانید حریف خود را لگد بزنید. مشت ها شبیه بوکسورها هستند. علاوه بر ضربات پاکسازی ، در کیک بوکسینگ جارو کشیدن نیز مجاز است.
