درساژ نوعی ورزش سوارکاری (دبیرستان سوارکاری) است. این یک مسابقه در مهارت کنترل یک اسب در محل های مختلف قرارگیری است و در یک سایت 20x40 یا 20x60 متر به مدت 5-12 دقیقه انجام می شود. Dressage از سال 1912 در مسابقات المپیک تابستانی و از سال 1966 در مسابقات جهانی گنجانده شده است.
Dressage مبتنی بر علم پرورش اسب و شکل دادن به شخصیت آن است. در روند این تمرینات ، ویژگی های طبیعی اسب بهبود می یابد و رشد هماهنگ بدن آن است. این برای آماده سازی حیوان برای یک کار خاص ضروری است.
درساژ ، به عنوان یک هنر اسب سواری ، از دوران باستان آغاز شده است. طبق یک نسخه ، آن را هیتی ها اختراع کرده اند. قوانین مدرن لباس ، نتیجه کار سواران رنسانس است. در دهه 30 قرن شانزدهم ، فردریکو گریسون ناپلی آکادمی را تأسیس کرد ، جایی که اسب ها ترفندهای پیچیده ای آموختند. اولین مدارس سوارکاری در ناپل تأسیس شد. سپس رواج این نمایش در میان اشراف رواج یافت. از سال 1912 ، درساژ در برنامه بازیهای المپیک تابستانی قرار گرفته است. الزامات اساسی برای یک ورزشکار این است که حیوان را تا آنجا که ممکن است با ظرافت حرکت کند.
برنامه مسابقه مدرن برای جایزه بزرگ پیراهن المپیک بر اساس حرکت طبیعی اسب و عملکرد بی عیب و نقص عناصر اساسی تمرین در عرصه است. این موارد عبارتند از: قدم زدن ، تروت ، پذیرش ، کانتر ، پشتی ، انتقال صاف از یک نوع راه رفتن به نوع دیگر. از مدرسه قدیمی اسب سواری ، این مسابقه شامل عناصری مانند پیافا (تاس در محل) ، عروسک های مخصوص (گالوپ در محل) و معابر است.
از نظر فنی ، درساژ در یک عرصه مستطیل شکل سوار می شود. طبق برنامه های ویژه انجام می شود. در آنها ، تمام عناصر به ترتیب تولید می شوند - از ساده به پیچیده تر. نقاطی که باید تمرینات از بین آنها انجام شود در امتداد دیواره های عرصه نشان داده می شوند. حروف بزرگ در کنار آنها نصب شده است. اگر عرصه با چمن پوشانده شده باشد ، در خط وسط نقاط با قطع مشخص می شوند ، و در میادین معمولی - با خاک اره.
ورزشکار باید با حرکت دادن پاها در رکابها و استفاده از افسار ، اسب را کنترل کند. او باید این کار را با احتیاط انجام دهد. وظیفه سوارکار دستیابی به اطاعت کامل از حیوان و رشد میل به جلو در اوست. تفاوت اصلی بین درساژ و سایر ورزش های سوارکاری این است که اسب چهره های سوارکاری را عملاً با میل خود انجام می دهد ، سوارکار فقط او را به این سمت سوق می دهد. همه اینها در نتیجه جلسات آموزشی طولانی حاصل می شود. درساژ نهایت ایروبیک سواری است.
هر عنصر در مقیاس ده نمره ای رتبه بندی می شود. اسب موظف است دم خود را تکان ندهد ، دندانهایش را خرد نکند ، سر خود را از یک طرف به طرف دیگر تکان دهد و همچنین پاهای خود را در یک کانتر با سرعت چهار ، سه ، دو و یک تغییر دهد (یک جهش). حیوان باید شکل "اسب کامل" را حفظ کند - گردن به صورت نیم دایره قوس گرفته است ، سر در امتداد یک خط لوله کج می شود ، دم در حال حرکت است.
