مسابقات دوچرخه سواری جاده ای در جاده های آسفالته برگزار می شود. ورزشکاران از دوچرخه جاده استفاده می کنند. چنین مسابقاتی از سال 1896 در برنامه المپیک تابستانی گنجانده شده است.
قدمت دوچرخه سواری در جاده به سال 1868 برمی گردد. اولین مسابقه بزرگ دوچرخه سواری در سال 1869 در مسافت پاریس - روئن برگزار شد. سپس ورزشکاران 120 کیلومتر را طی کردند. میانگین سرعت برنده آن ، مور از انگلیس ، به 11 کیلومتر در ساعت رسید. بعلاوه ، در سال 1892 ، تور بزرگی از Liege - Bastogne - Liege ترتیب داده شد. این ورزش به ویژه در کشورهای اروپایی طرفدار دارد.
مسابقات دوچرخه سواری جاده ای به مسابقات گروهی و انفرادی تقسیم می شود. در یک مسابقه گروهی ، ورزشی که اول از خط پایان عبور می کند برنده است. در آغاز ، شرکت کنندگان براساس رتبه بندی UCI (اتحادیه بین المللی دوچرخه سواری) تعیین می شوند. مردان مسافت 239 کیلومتر را طی می کنند ، در حالی که زنان در یک پیست 120 کیلومتری به رقابت می پردازند. اعضای تیم حق کمک به تعمیرات را برای شرکای خود دارند.
موتورسواران باید نقش ها را در گروه به درستی تقسیم کنند. تاکتیک های شایسته کمک می کند تا یک قهرمان-ورزشکار گسترش یابد و شکاف های رقبا برطرف شود.
برای چندین سال ، برنامه بازیهای تابستانی المپیک شامل یک مسابقه تیمی در جاده 100 کیلومتر بود. در همان زمان ، تیم 4 سوار داشت و شروع با فاصله 3 دقیقه انجام شد. در نظر گرفته شد که اگر حداقل 3 نفر از اعضای گروه مسافت را طی کنند ، تیم به خط پایان می آید و زمان عبور توسط نفر سوم تیم از خط پایان ثبت می شود.
اگر در یک مسابقه گروهی همه ورزشکاران همزمان شروع کنند ، در یک مسابقه انفرادی آنها مسابقه را با یک و نیم دقیقه شروع می کنند. طول مسیر برای مسابقه بسیار کمتر است. برای مردان 46.8 کیلومتر و برای زنان - 31.2 کیلومتر است. در طی یک مسابقه دوچرخه سواری انفرادی ، رقبا نمی توانند به سایر رقبا کمک کنند. علاوه بر این ، از سایه آیرودینامیکی دوچرخه سوار پیش رو نمی توان به عنوان یک مزیت استفاده کرد.
دوچرخه های مسابقه ای از فولاد سبک ، آلومینیوم ، تیتانیوم و فیبر کربن ساخته شده اند. همه مجهز به لاستیک پنوماتیک ، صندلی های باریک ، ترمز و سوئیچ سرعت هستند. طول دوچرخه حداکثر 2 متر و عرض آن بیش از 50 سانتی متر نیست وزن تجهیزات معمولاً از 8 کیلوگرم تا 10 کیلوگرم متغیر است.
تجهیزات اجباری برای شرکت کنندگان در دوچرخه سواری جاده شامل کلاه ایمنی است که می تواند آنها را از آسیب های سر محافظت کند. به منظور جلوگیری از تصادفات ، قانونی معرفی شده است که طبق آن سواران باید حداقل 2 متر فاصله بین یکدیگر را حفظ کنند.
