کوه اورست یا همان چومولونگما ، همانطور که در تبت نامیده می شود ، در سرزمینی که در آن واقع شده است ، بلندترین نقطه سیاره ما است. ارتفاع آن 8.85 کیلومتر است. مدت ها ، تقریباً تا اواسط قرن گذشته ، این قله فتح نشده قلمداد می شد و برای اولین بار مردی تنها در سال 1953 ، فقط 9 سال قبل از انجام اولین پرواز به فضا ، موفق به بازدید از آن شد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
صعود به قله اورست به دلیل شرایط سخت آب و هوایی معمول در این ارتفاعات به طور قابل توجهی مختل می شود. سرعت باد در آنجا می تواند به 200 کیلومتر در ساعت برسد و دمای شب تا -60 درجه سانتیگراد کاهش می یابد. بعلاوه ، حتی پس از صعود به ارتفاع 5000 متری ، حتی کوهنوردان آموزش دیده نیز احساس کمبود اکسیژن می کنند. همه اینها اورست را غیرقابل نفوذ می کرد ، و در چند دهه اول ، کسانی که از قله آن بازدید کردند را می توان به معنای واقعی کلمه از یک طرف شمرد.
گام 2
امروزه ، توانایی های فنی ، قابلیت اطمینان و کیفیت تجهیزات کوهنوردی به طور قابل توجهی بهبود یافته است. به لطف این ، در آینده ای نزدیک ، صعود به قله اورست می تواند به یک ورزش دسته جمعی تبدیل شود. هر ورزشکاری که تمرینات مناسب را گذرانده باشد ، از قبل فرصت صعود را دارد ، و هزینه صعود خود را به بالا ، با همراهی کوهنوردان حرفه ای که او را بیمه می کنند ، پرداخت می کند.
مرحله 3
اگر مبلغ لازم را که چند ده هزار یورو است داشته باشید ، امروز می توانید اورست را تسخیر کنید. شرکت های مسافرتی بین المللی Alpine Ascents ، Asian Trekking و ltitude Junkies به طور رسمی ثبت شده اند که این فرصت را برای گردشگران برای انجام این کار و صعود به Chomolungma فراهم می کنند. برای خدمات خود ، آنها از 20 تا 50 هزار یورو هزینه می گیرند. با پرداخت این پول ، هر آنچه از مخازن اکسیژن گرفته تا ویزای نپال یا تبت و بلیط هواپیما نیاز دارید به شما ارائه می شود.
مرحله 4
برای مبتدیانی که برای اولین بار پا به اورست می گذارند ، ساده ترین مسیر در امتداد دامنه جنوبی کوه ارائه می شود. کوهنوردان حرفه ای این مسیر را برای خود نامناسب می دانند - این یک مکان برای پیاده روی های دسته جمعی به سمت بالا شده است. اما اگر برای اولین بار کوهی با بالاترین درجه دشواری روی زمین را فتح کنید ، مطمئناً فوق العاده دشوار به نظر می رسد. اما تحقق یک رویای گرامی و یک ماجراجویی فوق العاده فراموش نشدنی ارزش آن را دارد ، نه؟