بیشتر بازی های توپی از تحرک مهیجی برخوردارند. با این وجود بعید است که بازیکنان در هر جای دیگر به طور هم زمان و بدون مشکل در راگبی زیر آب در سه بعد بدون مشکل حرکت کنند. این هیاهوی استخر کاملاً سازمان یافته به تدریج جهان را فرا می گیرد.
کمی تاریخ
راگبی زیر آب در آلمان در سال 1961 توسط غواصانی که در زمستان خسته شده بودند ، اختراع شد. در آن زمان ، ورزشکاران لباس گرم برای غواصی در یخ نداشتند و غرور به آنها اجازه نمی داد که در استخر به غواصی بپردازند. در این راستا ، آنها به یک تفریح زیر آب رسیدند: بازی با یک توپ در پایین استخر. هدف بازی پرتاب توپ به سبد حریف بود که در قسمت پایین استخر نصب شده بود.
ایده این بازی به ذهن لودویگ ون برسود ، یکی از اعضای یک باشگاه زیر آب آلمان رسید. برای بازی ، او توپ را با پمپاژ آب نمک در آن اصلاح کرد. در نتیجه ، او شناوری منفی پیدا کرد و شروع به آرام فرو رفتن کرد. میزان شناوری آن را می توان با تغییر غلظت نمک در توپ کنترل کرد. به این ترتیب اولین توپ زیر آب اختراع شد.
تجهیزات مدرن راگبی زیر آب از لاستیک ساخته شده اند که با آب نمک پر شده و وزنی در حدود سه کیلوگرم دارند. اندازه آن به اندازه نصف یک توپ بسکتبال است ، بعد از پرتاب شدن بیش از سه متر پرواز نمی کند و در طول بازی حق حضور در سطح آب را ندارد.
راگبی زیر آب به عنوان یک ورزش تمام عیار در سال 1978 شناخته شد. در همین حال ، این بازی هنوز یک ورزش غیر المپیکی است.
تجهیزات راگبی زیر آب
هر بازیکن باید به باله ، اسنورکل و عینک زیر آب مجهز باشد. جدا کردن لوله ها و امتیازات از حریف در طول بازی ممنوع است - بازیکنان به این دلیل جریمه می شوند.
چگونه راگبی زیر آب بازی کنیم
راگبی زیر آب یک ورزش تیمی است. این بازی توسط دو تیم 12 نفره انجام می شود و فقط شش نفر می توانند در آب باشند ، بقیه اضافی محسوب می شوند. آنها ، به عنوان یک قاعده ، به طور مداوم در نزدیکی دو طرف استخر قرار دارند.
زمین بازی زیر آب 10-12 متر عرض و 15-18 متر طول دارد. عمق استخر می تواند از 3.5 تا 5 متر متغیر باشد. مدت زمان بازی دو نیمه است که هر کدام 15 دقیقه طول می کشد.
هدف اصلی بازیکنان این است که توپ را وارد سبد حریف کنند که در پایین استخر قرار دارد. با وزنه سنگینی به پایین فشار داده می شود. قطر دهانه سبد 40 سانتی متر است. بازیکنان مجاز به جنگ هستند ، اما فقط با کسانی که توپ را در دست دارند.
برای یک عملکرد موفق ، بازیکنان راگبی زیر آب باید چندین مهارت را همزمان داشته باشند - سرعت و قدرت مانور حرکت در ستون آب ، قدرت جنگیدن برای توپ و توانایی تنفس طولانی مدت. در طول بازی ، ورزشکاران به جلو و عقب ، چپ و راست و بالا و پایین حرکت می کنند. بازیکنان حق دارند به صورت دوره ای به سطح زمین بیایند تا یک نفس اکسیژن بکشند.
تماشایی که در زیر بازیکنان بین بازیکنان به نمایش در می آید ، به صحنه تغذیه ماهی در یک آکواریوم شباهت دارد. در سبد 12 بازیکن به معنای واقعی کلمه در یک توپ "زنده" بهم می پیوندند و همزمان توپ را از یکدیگر می ربایند.
در راگبی زیر آب ، بازیکنان از جنسیت های مختلف می توانند در یک تیم بازی کنند. با این حال ، یک درجه بندی نسبتاً واضح در بازی وجود دارد. برخی باید دشمن را به زور تحت فشار قرار دهند و در پایین استخر پیشرفت خوبی داشته باشند ، در حالی که دیگران باید حریف را مسدود کنند و در نزدیکی سطح آب بجنگند. این یک ورزش بسیار خسته کننده است ، به همین دلیل همیشه بازیکنان جایگزین برای بازیکنان تعیین می شوند.
