پرش خود نشانگر قدرت پا نیست ، بلکه رشد هماهنگ بدن به عنوان یک کل است. واقعیت این است که همه چیز ، از پاها تا دستگاه دهلیزی ، در پرش صحیح نقش مهمی دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بازوها و شانه ها را توسعه دهید. جهش از سه م equivalentلفه معادل تشکیل شده است: فشار ، رفتار هوا و چرخش دست. بنابراین ، علاوه بر تمرینات واضح رشد پا ، باید به کشش عضلات به طور کلی و رشد شانه ها به طور خاص توجه زیادی داشته باشید. پشت خود را به میله های دیواری بایستید و میله ها را درست زیر شانه های خود بگیرید تا کف دستتان در بالا باشد. اگر بخواهید در این حالت بنشینید ، احساس خواهید کرد که چگونه مفصل شانه وضعیت خود را تقریباً تغییر می دهد. دستان خود را به تدریج باریک کرده و سعی در نشستن خواهید داشت ، احساس ناراحتی بیشتری خواهید داشت ، اما در عین حال تحرک مفصلی بیشتر و بیشتر می شود ، که هنگام تاب خوردن به آن نیاز خواهید داشت.
گام 2
در وضعیت پاک و تند و سریع حرکت از همه مهمتر است. البته ، همه عملکرد "استاندارد" پرش را می دانند: دستان خود را بالا ببرید ، آنها را به عقب ببرید ، زانوهای خود را خم کنید ، به جلو موج بزنید و همزمان بپرید. با این وجود دام های بسیار بیشتری نسبت به آنچه تصور می شود وجود دارد. اول ، حرکت تند و سریع نباید فقط با بازوها ، بلکه به طور کلی با شانه ها ، با استفاده از عضلات پشت انجام شود: این به شما امکان می دهد فشار محکم تری تنظیم کنید و در عین حال به زاویه ایده آل برای پرواز طولانی پایبند باشید - 45 درجه ثانیا ، دستیابی به همگام سازی پاها و بازوها مهم است: در لحظه نوسان ، بدن شما به یک فنر فشرده تبدیل می شود و پرش ، اول از همه ، یک "منفجره" است ، ترکیبی از فشار دادن با پاها و دستانتان را تاب می دهید.
مرحله 3
در پرواز ، دوباره فشار دهید. به اندازه کافی عجیب ، اما فشار دادن هوا کاملاً واقعی است. اصل این است که پس از چرخاندن بازوهای خود در حین فشار ، قرار گرفتن در نقطه اوج مسیر ، باید به همان سرعت دستان خود را به عقب بردارید - حرکت مشابهی در شنا استفاده می شود. پس از فشار ، پاها باید اندکی به قفسه سینه فرو رفته و در لحظه چرخاندن بازوها ، "به سمت جلو شلیک کنید". با ترکیب صحیح هر دو عملکرد ، انگیزه دیگری در حال پرواز دریافت خواهید کرد که به شما امکان می دهد تا طول 30 سانتی متر برنده شوید.
