این راننده فقط سه سال را در اتومبیلرانی گذراند ، اما یک قهرمان واقعی زمان خود بود. او باید در دوران رودولف کاراچیولا و تازیو نوولاری مسابقه می داد و براند روزنمایر سریعترین بازیکن در بین آنها بود. او را فقط با تعداد زیادی پیروزی و یک عنوان قهرمانی می توان با ژیل ویلنو مقایسه کرد.
برند در سال 1909 در لینگنی ، پروس متولد شد. پدر او صاحب یک مغازه تعمیر اتومبیل بود ، بنابراین جای تعجب نیست که این پسر عاشق ماشین و موتور بود و قبلاً در سن 16 سالگی گواهینامه رانندگی دریافت کرده بود. با این حال ، در ابتدا ، روزنمایر اولویت خود را به خودروهای دو چرخ داد. از سال 1930 ، او شروع به اجرا در مسابقات موتور سیکلت کرد - ابتدا در پیست چمن ، و دو سال بعد به مسیرهای آسفالت روی آورد. با کسب چندین پیروزی در کارخانه Zundapp و سپس در BMW خود ، در سال 1933 به یک مسابقه کارخانه NSU تبدیل شد و سال بعد به DKW روی آورد. این شرکت بخشی از نگرانی اتحادیه خودرو بود ، جایی که آنها توجه را به یک مسابقه سریع و موفق جلب کردند.
در اکتبر 1934 ، رزمیر برای آزمایش ماشین در مسابقات جایزه بزرگ نوربرگ رینگ دعوت شد. او با وجود کمبود تجربه در رانندگی با اتومبیل های مسابقه ، مدیریت تیم مسابقه را تحت تأثیر قرار داد و به او پیشنهاد یک قرارداد خلبانی برای سال 1935 را داد. در ابتدا ، سوار کم تجربه در ذخیره نگهداری می شد و فقط در AVUS مجاز به شروع کار بود. روزمیر چندین سکو را بدست آورد و به سرعت به یک خلبان تمام عیار تیم تبدیل شد - بحث ذخیره وجود نداشت. آخرین مسابقه مسابقات جایزه بزرگ Masaryk در برنو بود - به نام اولین رئیس جمهور چکسلواکی ، Tomáš Masaryk. این مسابقه توسط هم تیمی آلمانی اشیل وارکه هدایت می شد ، اما او به دلیل نقص در گیربکس بازنشسته شد و به لطف آن برند اولین پیروزی خود را در مسابقات گرندپری بدست آورد.
علاوه بر این موفقیت برجسته ، او سرنوشت خود را در برنو قرار داد - این جایزه توسط خلبان معروف الی بینهورن به برنده اهدا شد. این پسر در نگاه اول عاشق او شد - آنها شروع به معاشرت کردند و شش ماه بعد ازدواج کردند و به یکی از معروف ترین و محبوب ترین زوج های آلمان تبدیل شدند.
پیروزی در مسابقه در اولین فصل آن دستاوردی بود که در تاریخ اتومبیلرانی بی نظیر بود. و سال بعد رزمیر به یک اتومبیل برنده واقعی تبدیل شد - با کسب چهار پیروزی و دو بار رسیدن به مقام دوم ، تاج قهرمان اروپا را امتحان کرد - در حال حاضر در سال دوم شرکت در مسابقات اتومبیلرانی!
پیروزی او در نوربرگ رینگ افسانه ای شد - در مه مهیب ، برند 40 ثانیه سریعتر از حریف خود در حلقه شمالی رانندگی کرد و در چهار دقیقه با برتری مقابل هم تیمی خود هانس استاک پیروز شد. پس از آن Rosemeier نامیده شد غیر از Nebelmeister - Master of the Mist.
در فصل بعد ، اوضاع بسیار بدتر پیش رفت - مرسدس W125 بدون شکست را ایجاد کرد و رودلف کاراسیولا دوباره عنوان قهرمانی را بدست آورد. با این حال ، برند چندین پیروزی کسب کرد - در Eifel ، در نیویورک و فینال فصل در Donington Park.
علاوه بر مسابقات گرندپری ، هر دو شرکت آلمانی مرسدس و اتحادیه خودرو در تلاش برای ثبت رکورد سرعت با یکدیگر رقابت کردند که مورد استقبال گرم رهبری نازی کشور قرار گرفت. رزمایر در اینجا با کاراچولو رقابت کرد و در تاریخ 26 اکتبر 1937 اولین کسی شد که از خط 400 کیلومتر در ساعت در بزرگراه عبور کرد. در پایان ژانویه ، هر دو تیم در بزرگراه نزدیک فرانکفورت جمع شدند تا دوباره برای شکستن رکورد تلاش کنند. در 28 ژانویه ، کاراچیولا پیش افتاد و به سرعت 432 کیلومتر در ساعت رسید. برند سعی کرد پاسخ دهد اما با سرعت 440 کیلومتر در ساعت هنگام عبور از زیر پل به دلیل شدت وزش باد کنترل خود را از دست داد. ماشین او تکه تکه شد و خود راننده 28 ساله فوراً کشته شد.
پس از مرگ رزمایر ، تبلیغات هیتلر او را به یک قهرمان نازی تبدیل کرد ، اما با وجود این ، او یک ستاره واقعی بود ، که نه تنها در اروپا ، بلکه در آمریکا نیز شناخته و دوست داشتنی بود. با جذابیت ، از شوخ طبعی ، بهترین استاد رانندگی با اتومبیل های چرخ عقب شد و هنگامی که برند به طرز غم انگیزی درگذشت ، ورزش سنگین خسارت زیادی دید.