مجموعه تمرینات "چشم تولد مجدد" با هدف افزایش سطح انرژی یک فرد انجام می شود. این بر اساس اقدامات باستانی تبتی است که به جوان سازی و احیای بدن کمک می کند.
تمرین اول و دوم: چرخش به دور محور خود و بالا بردن پاها
برای اولین تمرین ، باید بایستید ، بازوهای خود را در راستای شانه های خود دراز کنید. سپس بدن را در جهت عقربه های ساعت بچرخانید ، برای اولین بار ، سه چرخش از این دست کافی است. اگر خیلی گیج می شوید ، سعی کنید نگاه خود را برای مدتی در یک نقطه ثابت نگه دارید. نوک انگشتان برای این اهداف خوب عمل می کنند.
برای تمرین دوم ، به پشت بخوابید ، ترجیحاً روی نوعی تشک نرم کننده قرار بگیرید. دستها در امتداد بدن قرار می گیرند ، انگشتان متصل شده و به زمین فشار داده می شوند. سر خود را بالا بیاورید ، چانه خود را به سینه فشار دهید. سپس پاهای صاف خود را مستقیم به سمت بالا بلند کنید ، اما سعی کنید لگن را روی زمین بگذارید. سپس به حالت افقی اولیه برگردید.
هنگام انجام تمرین دوم ، باید تنفس خود را کنترل کنید. در حالی که در حالت افقی هستید ، ریه های خود را از هوا خالی کنید. همانطور که سر و پاها را بالا می آورید ، به آرامی دم کنید. پایین آمدن سر و پاها با بازدم صاف همراه است. تمرکز بر عمق تنفس ، تمرکز بر روی آن و احساسات در بدن مهم است.
تمرین سوم و چهارم: زانو زدن و وضعیت میز
سومین تمرین روی زانوها انجام می شود ، در حالی که زانوها در عرض لگن قرار دارند. این اجازه می دهد تا باسن ها به حالت ایستاده قرار بگیرند. کف دست خود را در پشت ران خود ، زیر باسن قرار دهید. چانه به سینه فشار داده می شود. سپس موارد زیر انجام می شود: سر به عقب و بالا متمایل می شود ، سینه جلو می رود ، ستون فقرات به عقب خم می شود. در این حالت ممکن است دست ها کمی روی باسن قرار بگیرند. باز هم ، در وضعیت شروع ، شما باید با ریه های خالی باشید ، هنگام انجام ورزش نفس راحتی بکشید.
تمرین چهارم در حالت نشسته انجام می شود ، پاها را در مقابل خود بکشید ، پا - به اندازه عرض شانه از هم فاصله داشته باشید. پشت صاف است ، کف دستها در طرفین بدن قرار دارد ، انگشتان متصل شده و به جلو نگاه می کنند. سر به سینه پایین آمده و پس از آن به عقب و بالا پرتاب می شود. بدن به سمت جلو بلند می شود و به موقعیت افقی آورده می شود ، باید با لگن در همان صفحه باشد. شانه ها و بازوها به عنوان تکیه گاه عمودی عمل می کنند. چند ثانیه صبر کنید و به موقعیت اولیه برگردید. تنفس خود را در طول تمرین تماشا کنید ، آن را با ریه های خالی شروع کنید. در حالی که تنه را بلند می کنید ، به آرامی استنشاق کنید ، در نقطه پایان ، نفس خود را حفظ کنید.
تمرین پنجم: حالت زاویه حاد
تمرین پنجم از حالت خوابیده ، به پشت خم شده انجام می شود. کف دست ها و نوک انگشتان پا به عنوان تکیه گاه عمل می کنند ، بقیه در بالای زمین است. انگشتان رو به جلو ، محکم بسته شده است. کف دست و پا به اندازه عرض شانه از هم فاصله دارند. سر به عقب و بالا پرتاب می شود و پس از آن موقعیت بدن را تغییر می دهیم. هنوز روی کف دست ها و نوک انگشتان قرار می گیرد ، اما اکنون در یک زاویه حاد با راس در بالا قرار می گیرد. سر به سینه فشار داده می شود ، پاها صاف هستند. در حالت خوابیده ، ریه ها خالی هستند ، هنگامی که بدن تا می شود ، استنشاق انجام می شود. در نقطه شدید ، تنفس به تعویق می افتد ، هنگام بازگشت به تأکید ، بازدم انجام می شود.
