طولانی نشستن کنار کامپیوتر ، ساعت ها خواندن ، تماشای تلویزیون چشم ها را خسته می کند. کف دست به کاهش استرس از آنها کمک می کند و به گفته طرفداران این روش ، برخی از بیماری های چشم را تسکین می دهد.
روشی برای بهبود بینایی به نام palming توسط چشم پزشک آمریکایی ویلیام بیتس در آغاز قرن 20 ایجاد شد. در سال 1917 ، بیتس با همکاری کارآفرین Bernarr McFadden شروع به دادن درس های پولی به کسانی که می خواستند بینایی خود را اصلاح کنند ، کرد.
در طول وجود کف دست ، او طرفداران و مخالفانی داشت ، اما این واقعیت که تمرینات ویژه به رفع تنش چشم کمک می کند ، قابل بحث نیست. ویدئو به درک تکنیک اجرای آنها کمک می کند ، اما حتی بدون مشاهده بصری یادگیری نحوه اجرای آنها بسیار مهم است.
اصولاً این روش شامل یک تمرین و راهی برای رهایی از آن است. با تشکر از موقعیت صحیح بدن ، دست ها ، کف دست ها ، افکار صحیح ، تسکین استرس روحی-روانی حاصل می شود. بهتر است زنان ابتدا ریمل مژه و ابرو را از چشم های خود شستشو دهند ، سپس می توانید ادامه دهید.
ابتدا باید بنشینید تا تکیه گاه مناسبی برای آرنج پیدا شود. این می تواند یک میز ، پشت یک صندلی در جلو باشد. در موارد شدید ، دستها به طرفین فشار داده می شوند. اما این کمی دیرتر است ، اما فعلاً کف دستان خود را بمالید تا گرمای آنها را احساس کنید. این کار معمولاً 15-25 ثانیه طول می کشد. حالا یکی را روی دیگری با زاویه 90 درجه قرار دهید تا انگشتان دست راست روی انگشتان سمت چپ قرار بگیرند.
اگر ترجیح می دهید ، می توانید کف دست چپ خود را در بالا قرار دهید.
کف دست های آماده را به چشمان بسته خود بیاورید. در این حالت بینی باید بین کف دست ها باشد. اگر نیستند ، آنها را کمی بالاتر ببرید یا کمی پایین بیاورید. کف دست راست باید چشم راست را بپوشاند ، و کف دست چپ باید چشم چپ را بپوشاند. آرنج ها روی چیزی قرار می گیرند یا به طرفین فشار می شوند ، بازوها تنش ندارند. کره چشم باید در مرکز کف دست ها باشد.
این تمرین به مدت 3-5 دقیقه انجام می شود. اکنون مهم است که بگوییم چه چیزی باید در این زمان ارائه شود. هنگامی که پلک های بسته خود را با کف دست خود می پوشانید ، ممکن است مغز شما اجازه ندهد که بلافاصله در حالت استراحت بینایی قرار بگیرید. برای چندین ثانیه تا 1.5 دقیقه ، محرک های مختلف نور می توانند در مقابل چشم وجود داشته باشند. گویی یک لامپ چشمک می زند یا از پنجره به بیرون نگاه می کنید. لکه های سبک یا یک لکه بزرگ گاهی اوقات مانند مه یا ابر به نظر می رسند.
برای غوطه ور شدن درک بینایی در حالت استراحت ، بلافاصله پس از بستن چشم با کف گرم ، شروع به تصور چیزی بزرگ و سیاه کنید. به عنوان مثال ، یک قطعه بزرگ از پارچه تیره ، یک دیوار سیاه.
اگر بعد از بستن چشمان خود ، هیچ گونه تابش نور در مقابل آنها نیست ، پس اعصاب بینایی شما بیش از حد خسته نمی شوند. اگر وجود داشته باشد ، به این معنی است که به دلیل کار طولانی مدت بینایی خسته شده است.
پس از تثبیت یک تصویر سیاه در مقابل چشمان بسته شما به دلیل تفکر ذهنی روی پرده مخملی سیاه و سفید گرم در تئاتر که پایین آمده است ، باید به چیز خوشایندی بیندیشید. به رویا بپردازید ، خود را در آن مکان و اطراف کسانی که دوست دارید با آنها باشید تصور کنید. چنین افکاری باید تا زمان ترک کف دست حفظ شود.
پس از 3-5 دقیقه از آغاز تمرین ، بدون برداشتن کف دست ، چشمهای خود را ببندید ، چشمهای خود را شل کنید ، این کار را 2 بار دیگر انجام دهید و کف دست خود را خارج کنید. حالا بدون اینکه چشم هایتان را باز کنید ، 4 حرکت سرتان را به سمت جلو و همین مقدار از راست به چپ نشان دهید. سر خود را کمی بغلتانید ، چشمان خود را به آرامی با دست بمالید ، نفس عمیق بکشید ، نفس خود را بیرون دهید و 5-6 بار چشم خود را به سرعت پلک بزنید.
