تمام عضلات انسان توسط یک بافت خاص تشکیل می شود ، فیبرهای آن توسط بافت همبند به صورت بسته ای به هم چسبیده است. همه آنها با اعصاب و عروق خونی آغشته شده اند. انقباضات عضلانی نه تنها به دلیل ساختار آنها بلکه با تعامل آنها با اسکلت انسان نیز ایجاد می شود.
عضلات انسان در درجه اول به دلیل تحریکات مختلف منقبض می شوند. این فرآیند با ضخیم شدن یا کوتاه شدن فیبرهای عضلانی و در نتیجه کل عضله به طور کلی همراه است. چگونه می توانید این انقباض را ایجاد کنید؟ به عنوان مثال ، می توانید یک تخلیه الکتریکی کوتاه به بدن وارد کنید ، که باعث انقباض عضلانی فوری می شود. بیشتر از 0.1 ثانیه طول نخواهد کشید. راه دیگر ایجاد انقباض عضلانی قرار گرفتن در یک وضعیت خاص برای مدت طولانی است. یعنی در حالی که روی تخت دراز کشیده اید یا پشت کامپیوتر نشسته اید. در این موارد ، انقباضات عضلانی طولانی مدت اتفاق می افتد. همه اینها به دلیل موقعیت بدن است که در آن عملا هیچ حرکتی وجود ندارد. پس چرا عضلات منقبض می شوند؟ این روند در ارگانیسم زنده و تحت تأثیر هیجان رخ می دهد که از طریق اعصاب سانتریفوژ از سیستم عصبی وارد عضلات می شود. برای تجسم چگونگی این اتفاق می توانید دو آزمایش ساده انجام دهید: ابتدا ، روی یك صندلی بنشینید و یك پا را روی پای دیگر قرار دهید. بخواهید با لبه دست به زانوی شما ضربه بزند. این عمل گیرنده های تاندون زانو را تحریک می کند. روند تحریکی که در آنها بوجود آمده از طریق نخاع در امتداد اعصاب به عضلات فرد منتقل می شود. آنها برای مدتی قرارداد می بندند ، که منجر به "تندرست شدن" قسمت تحتانی پا می شود. به این روند تکان دهنده زانو نیز گفته می شود. علت آن هیجانی است که از سیستم عصبی مرکزی به عضله اسکلتی وارد شده است. دومین مثال ساده انقباض عضله است. با هر شخصی که از خیابان عبور می کند تماس بگیرید. خواهید دید که او چگونه سر خود را برمی گرداند ، علی رغم اینکه ممکن است شما اصلاً او را نشناسید. علاوه بر این ، دقیقاً به سمت صدا خواهد چرخید. این یک روند انعکاسی است که ناشی از هیجان عصبی است. به گیرنده های اندام های شنوایی نفوذ کرده و از طریق مغز به عضلات فرد می رسد. بنابراین ، انقباض عضلانی رخ می دهد.
