سینه زدن یکی از چهار روش اساسی شنا است. از سینه هم در ورزشهای حرفه ای و هم در شنای آماتوری استفاده می شود ، نرم ترین و کم مصرف ترین تکنیک است که به شما امکان می دهد در مسافت های طولانی شنا کنید.
ضربه سینه تنها سبک شنا است که باعث می شود بازوها در حین حرکت کاملاً غوطه ور شوند ، که سرعت شناگر را بسیار کاهش می دهد ، اما در عین حال منابع بدن را نیز به شدت حفظ می کند. ضربه سینه می تواند مسیری نسبتاً طولانی را شنا کند بدون اینکه خسته شود به همان روشی که شناگران هنگام استفاده از خزیدن یا پروانه خسته می شوند. شنا در سینه نیز توسط شناگران نظامی ، شکارچیان و علاقه مندان به ماهیگیری در زیر آب - برای حرکت بی صدا استفاده می شود. علاوه بر این ، این سبک شنا تنها مورد ممکن برای غواصی (غواصی و آزاد غواصی) است. البته بهتر است زیر نظر یک مربی مجرب ، روش صحیح حرکت سینه را در استخر فرا بگیرید ، اما می توان نکات و نکاتی را نیز در تئوری بیان کرد.
کار دست و پا
از نظر فنی ، حرکت سینه سبک سختی در نظر گرفته می شود زیرا شناگر برای هماهنگ سازی حرکات بدن نیاز دارد. اول ، یک سکته متقارن با دست وجود دارد ، و سپس - یک فشار همزمان همزمان با هر دو پا ، در حالی که شناگر همچنین کار ریه ها را کنترل می کند. در سینه ، برخلاف همه انواع دیگر شنا ، پاها نقش اصلی را بازی می کنند ، نه بازوها. در واقع ، حرکات بازو فقط بدن را آماده کرده و مقاومت در برابر توده آب را کاهش می دهد. پس از آن ، پاها از موقعیت "قورباغه" فشار زیادی ایجاد می کنند ، بدن را به حالت "اژدر" می کشانند (دست ها و پاها با هم ، بدن برای بزرگترین سر خوردن در آب "در یک راست" کشیده شده است) و بدن خود به دلیل اینرسی در آب حرکت می کند. در طول سرسره ، عضلات بدن وقت استراحت دارند.
کنترل نفس
حرکت سر در هنگام سینه باید حرکت بدن را دنبال کند. اشتباه است هنگامی که سر دائما بالای آب قرار دارد (موقعیت عمودی) - این می تواند تأثیر بدی بر ستون فقرات و ستون فقرات گردنی داشته باشد ، علاوه بر این ، در این موقعیت ، مقدار مناسب اکسیژن وارد ریه ها نمی شود. دنباله اقدامات زیر صحیح است: سکته مغزی با دستان شما باعث ایجاد پشتیبانی برای بالا بردن بدن می شود ، نفس عمیقی با دهان گرفته می شود ، سپس صورت و گردن در آب غوطه ور می شوند ، جایی که هوا هنگام حرکت هم توسط دهان و هم خارج می شود. توسط بینی
نکاتی برای شناگران آماتور
برای سرعت بخشیدن به روند شنا ، شناگران آماتور فقط برای لذت بردن از خود می توانند حرکات پای خود را به خزیدن تغییر دهند (حرکت عمودی متناوب). علاوه بر سرعت بخشیدن به حرکت ، گروه عضلات در حال کار را تغییر می دهد و به عضلات خسته وقت استراحت می دهد. در شنای حرفه ای ، متأسفانه ، این گزینه ممنوع است (در مسابقات ، فقط 1 حرکت موج دار می تواند در اولین سکته پس از شروع یا بعد از چرخش مجاز باشد).
