ضربه سینه یکی از قدیمی ترین روش های شنا است که قدمت آن به چندین هزار سال تاریخ خود باز می گردد. البته بلافاصله به عنوان ضربه سینه شناخته نشد. این کلمه خود ریشه فرانسوی دارد ، در قرن 20 ظاهر شد و فقط نشانگر راه اصلی حرکت در آب با کمک بازوها است. عجیب است که این سبک در یک زمان برای شیوه مشابه حرکت دست و پنجه انسان دوزیستان و همچنین "روسی" "قورباغه" نیز خوانده می شود ، زیرا این ویژگی مشخصه مدرسه شنای شوروی بود. بنابراین سینه بند چیست؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
این حالت به صورت افقی بدن شناگر ، روی معده قرار می گیرد. حرکت هم توسط دست و هم توسط پاها انجام می شود. علاوه بر این ، آنها باید در یک هماهنگ سازی خاص حرکت کنند.
گام 2
بر خلاف خزیدن یا پروانه ، اندام های بدن در حین حرکت به سطح آب نمی آیند - آنها مانند یک طرف حرکت می کنند ، یعنی نوسانات (یا رگه ها) در صفحه افقی رخ می دهد.
این روش حرکتی حرکت مبتدیان را از شنا "مانند سگ" به سمت سینه آسان می کند.
مرحله 3
برای موقعیت شروع ، کشش بدن ، دستها را در آرنج خم کنید ، طوری که دستها نزدیک سر باشد و پاها را در زانوها خم کنید: علاوه بر این ، پاها باید بیشتر از یکدیگر فاصله داشته باشند فاصله از زانوها
مرحله 4
به دنبال آن ، بازوها در صفحه افقی گسترش می یابد: این سکته را می توان هم کف دست ها به سمت دیگر انجام داد و هم به سمت بیرون چرخاند. حرکت بازوها باید با کشش پاها دنبال شود. در نتیجه بدن شناگر باید برای چند ثانیه کاملاً کشیده شود ، از جمله اندام های صاف شده.
مرحله 5
به لطف این حرکت تند بدن قادر است برای مدتی حرکت کند ، انگار بدون کمک حرکات جدید می لغزد. وقتی مقاومت آب باعث کاهش حرکت بدن می شود ، باید دوباره به حالت اولیه برگردید و تاب های مناسب را تکرار کنید.
مرحله 6
سر نیز باید در آب نگه داشته شود ، و آن را در فاز هنگامی که بازوها پس از سکته در بدن سقوط می کنند ، بالا ببرید. به عنوان یک قاعده ، استنشاق از طریق دهان و بازدم به ترتیب از طریق بینی انجام می شود.
