مراقبه در مقابله با استرس و یافتن پاسخ س questionsالات مهم کمک می کند. این به رشد روح و به دست آوردن هماهنگی روح و بدن کمک می کند. مراقبه در شرق رواج پیدا کرد و به کارهای روزمره یوگی ها و راهبان بودایی وارد شد. همه انواع مراقبه را نمی توان به تنهایی انجام داد. توصیه می شود با مراقبه های ساده شروع به توقف جریان فکر و تمرکز بر نفس کنید. قبل از شروع مدیتیشن ، باید با قوانین اساسی آشنا شوید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بهترین زمان برای مراقبه صبح زود یا اواخر عصر است. در این زمان آرامش و فرار از مشکلات روزمره برای شخص راحت تر است. یوگی های هندی ترجیح می دهند از ساعت چهار تا شش صبح با معده خالی مراقبه کنند. بلافاصله پس از خوردن غذا ، دیگر نمی توانید این کار را انجام دهید. بسته به تراکم غذایی که می خورید ، 1 تا 2 ساعت قبل از شروع مراقبه صبر کنید. اگر تصمیم به تمرین منظم گرفته اید ، مدیتیشن های خود را همزمان تنظیم کنید. این امر بدن و ذهن را نظم می دهد. تمرین شما موفقیت بیشتری خواهد داشت.
گام 2
یک مکان آرام ، بزرگ و گرم را برای تمرین خود ، عاری از پیش نویس و گرمای بیش از حد ، انتخاب کنید. یک زیرانداز نرم زیر پایتان قرار دهید. لباس مراقبه باید نازک باشد ، ترجیحاً پارچه های طبیعی باشد.
مرحله 3
یک حالت مراقبه راحت داشته باشید که به شما امکان می دهد بدن خود را آرام کنید در حالی که ذهن خود را تحت بررسی قرار می دهید. همیشه پشت و سر خود را صاف نگه دارید ، له نکنید. یک موقعیت راحت برای مراقبه ، خوابیدن به پشت در حالت Shavasana است. پاها به اندازه عرض شانه از هم فاصله دارند و بازوها در نزدیکی بدن قرار می گیرند ، کف دست ها را بالا می کشند. در این حالت می توانید غیر ارادی بخوابید ، پس از یادگیری مراقبه در حالت نشسته به این وضعیت بروید. حالت های نشستن: واجاراسانا ، پادماسانا ، سیداسانا ، سوخاسانا ، آردا پدماسانا. ژاپنی ها ترجیح می دهند هنگام نشستن روی پاشنه خود ، هندی ها - در موقعیت "نیلوفر آبی" مراقبه کنند. به راحتی می توانید پاها را به سبک ترکی صلیب بزنید و دستان خود را روی زانوها قرار دهید. موقعیتی را پیدا کنید که در آن راحت ترین احساس را داشته باشید تا بتوانید روی تمرین مراقبه خود تمرکز کنید و از درد منحرف نشوید.
مرحله 4
وقتی کاملاً برای مراقبه آماده شدید ، ذهن و تنفس خود را آرام کنید. چشمانت را ببند به آرامی دم کنید ، شکم خود را پر کنید و به آرامی نفس خود را بیرون دهید. حالت تنفس مطلوب: 4 ثانیه - دم ، 2 ثانیه - مکث ، 4 ثانیه - بازدم ، 2 ثانیه - مکث. به مدت دو تا سه دقیقه به طور مساوی نفس بکشید. سپس به افکاری که در ذهن شما ایجاد می شود توجه کنید. مشخص کنید که آنها از کجا آمده و به کجا می روند. افکار را از بیرون مشاهده کنید و سعی کنید سرعت جریان آنها را کاهش دهید. در حالت ایده آل ، شما به یک حالت "پوچی" - فقدان کامل افکار ، خواهید رسید. در حالت استراحت کامل بنشینید ، 5-10 دقیقه بر تنفس و احساسات بدن تمرکز کنید. آرام و بدون حرکات ناگهانی از مراقبه بیرون بیایید. بعد از اینکه یاد گرفتید تنفس و افکار خود را کنترل کنید ، می توانید به انجام مراقبه های پیچیده تر بپردازید.
