زندگی ما پر از شلوغی و شلوغی ، سرعت و چالش های روزمره است. چگونه تعادل روانی را در این ریتم حفظ کنیم تا مسائل زندگی را بدون از دست دادن قدرت ذهنی خود حل کنیم؟ چگونه در برقراری ارتباط با دیگران آرام باشیم؟ چگونه هوشمندانه و با دقت تصمیم گیری کنیم؟ از کجا می توان قدرت این را پیدا کرد که زندگی خود را کنترل کنی ، و تسلیم احساسات لحظه ای نشوی؟ مراقبه در حل همه این مسائل فوری به ما کمک خواهد کرد!
فایده مراقبه چیست؟
مدیتیشن عملی است که به ما امکان استراحت می دهد. این یک ویژگی اجباری است. مدیتیشن انواع مختلفی دارد ، اما اگر بعد از تمرین احساس قدرت جسمی یا روحی نمی کنید ، به احتمال زیاد درگیر مراقبه نبوده اید.
موارد استثنا وقتی است که ما تازه کار ایجاد عادت مدیتیشن را شروع کرده ایم. اگر مدتی تمرین کنیم ، مدیتیشن به ما قدرت می دهد! علاوه بر این ، در عرض چند دقیقه ، بیش از پانزده نفر ، می توانیم چنان موجی از قدرت را احساس کنیم که حتی پس از یک خواب طولانی نمی توانیم آن را احساس کنیم! این قدرت تمرین مراقبه است.
چه کسی برای مراقبه خوب است؟
مدیتیشن برای همه کسانی که احساسات را تجربه می کنند ، برای کسانی که مشکلات زندگی را حل می کنند ، برای کسانی که مشغول کارهای بدنی هستند مفید است. به طور کلی مراقبه برای همه مفید است.
برای همه ما خوب است که بتوانیم روحیه آرام خود را حفظ کنیم! همه ما نیاز به بهبودی داریم. و برای اینکه روند بهبودی مثمر ثمر باشد و زمان زیادی از ما نگیرد ، باید یاد بگیریم که چگونه مراقبه کنیم.
برای نتیجه گیری به چه میزان مراقبه نیاز دارید؟
مانند تمام تمرینات یوگا ، هماهنگی بسیار مهم است! البته این امر در مراقبه نیز صدق می کند. نکته مهمی که باید در اینجا درک کنیم این است که برای اینکه راحت باشیم و بیشترین بهره را از تمرین ببریم ، باید یک عادت ایجاد کنیم. در ایجاد و تثبیت یک عادت ، تدریج و منظم لازم است. نباید هیچ حرکتی تند انجام دهید.
ما تمرین خود را با چند دقیقه در روز یا دو یا سه بار در هفته شروع می کنیم ، همانطور که توانایی های ما به ما امکان می دهد. بهتر است کمی ، اما منظم ، از سه ساعت یک بار در ماه. زیرا اگر تمرین زیاد باشد ، اما به ندرت این کار را انجام می دهیم ، این عادت برطرف نمی شود و در پایان ، آنچه را که شروع کرده ایم را به کلی کنار می گذاریم.
در عرض چند ماه ، مثلاً در سه ماه ، زمان تمرین مراقبه را به پانزده دقیقه می رسانیم. این زمانی است که می توان آن را در ریتم زندگی مدرن یافت. زیاد نیست. ما گاهی اوقات زمان بسیار بیشتری را صرف کارهای بی فایده می کنیم. اما از طرف دیگر این زمان کاملاً کافی است تا به نتایج ملموسی برسیم. به محض اینکه مراقبه دقیقاً وارد زندگی ما شود ، نتایج مطمئن خواهند بود.
چگونه محلی برای مراقبه انتخاب کنیم؟
بلافاصله باید گفت که بهتر است مراقبه را در شرایطی که در یک زمان مشخص داریم شروع کنیم ، نه به تعویق انداختن ، منتظر زمان ظهور شرایط "ایده آل". هرگز شرایط ایده آل وجود نخواهد داشت!
همه چیز به کارمای ما مشروط شده است. و وظیفه ما این است که "بهترین از بدترین ها" را انتخاب کنیم ، اگر این چنین است. هنوز هم ، چه عواملی هنگام انتخاب مکان مهم هستند؟ خوب است که مبتدیان تمرین را در جایی از طبیعت ، در یک مکان زیبا ، در یک قلمرو خنثی شروع کنند.
این مهم است تا هیچ چیز حواس ما را پرت کند. ذهن ما تمایل دارد به فکر بچسبد و از فکر به فکر دیگر بپرد. و اگر تمرین در خانه را شروع کنیم ، پس از آن فکرهایی مانند "ما باید تعمیر کنیم" ، "من می خواهم مبلمان را دوباره مرتب کنم" ، "زمان شستن کف است" و دیگران خواهیم داشت. وقتی قبلاً قدرت پیدا کردیم ، چنین افکاری نمی توانند روحیه دلخواه ما را از بین ببرند. اما این برای شروع نیز مهم است.
همچنین تمرین در جایی که در حین تمرین مزاحمتی برای ما ایجاد نشود ، خوب است. اگر این مکان در خیابان ، در پارک باشد ، عابران کمتر هستند ، افرادی که سگهای خود را راه می روند. اگر در خانه باشد ، در این مکان جایی است که هیچ کس به کاری نیاز ندارد.به طور کلی ، ما سعی می کنیم تا حد امکان از تأثیر محرک های بیرونی جلوگیری کنیم. ما بهترین مکان را از آنچه داریم انتخاب می کنیم.
