اگر تصمیم دارید در مورد دویدن جدی شوید ، باید درک عمومی از ویژگی های فیزیولوژیکی و آناتومیکی ذاتی این نوع دو و میدانی داشته باشید. این دانش به شما کمک می کند تا یک برنامه تمرینی را به درستی بسازید ، به درستی تکنیک حرکت را بسازید و از شما در برابر آسیب های احتمالی که هنگام آهسته دویدن آهسته وجود دارد ، محافظت کند.
دویدن یک ورزش همه کاره است زیرا حرکات مختلف را با هم ترکیب می کند و گروه های مختلف عضلانی را درگیر می کند. البته بار اصلی هنگام دویدن بر روی سیستم اسکلتی عضلانی است. ممکن است عجیب به نظر برسد ، اما تاکنون ، متخصصان در زمینه سبک زندگی سالم استدلال می کنند که آیا بار دویدن واقعا باعث رشد عضلات می شود ، یا اثر مفیدی بر بدن دارد ، یا اینکه آیا دویدن منجر به نتایج مثبت قابل توجه نمی شود ، و بر روی عضلات تأثیر مخربی دارد. و رباط ها
اکثر متخصصان اتفاق نظر دارند که دویدن اثر مفیدی روی عضله قلب دارد. این اثر مثبت بلافاصله پس از شروع آموزش سیستماتیک شروع به آشکار شدن می کند. عملکرد عضله قلب به تدریج افزایش می یابد ، آن شروع به پمپاژ بیشتر و بیشتر خون می کند و بسیار فعال تر عمل می کند. اندازه دیواره های قلب کمی افزایش می یابد که منجر به افزایش لومن عروق کرونر می شود. در نتیجه ، میوکارد در حالت تقویت شده با خون تأمین می شود.
برای اینکه عضله قلب بیشتر درگیر کار شود ، کافی است یک و نیم تا دو ماه ، هفته ای سه بار آهسته دوید. علاوه بر بهبود کار عضله قلب هنگام دویدن ، متابولیسم تسریع می شود و خونرسانی به عضلات بدن که به طور فعال در بار دویدن نقش دارند بهبود می یابد.
دویدن باعث ایجاد عضلات پاها می شود. با این نوع حرکات ، بیشترین بار به دو گروه مختلف عضلانی وارد می شود که این امر به روش دویدن و شرایط خاصی که در آن تمرین انجام می شود بستگی دارد.
هنگام دویدن در سربالایی ، عضلات واقع در قسمت جلوی ساق پا ، که در شرایط طبیعی عملاً استفاده نمی شوند ، بیشتر فعال هستند. این باید در هنگام برنامه ریزی بار در نظر گرفته شود ، زیرا بالا رفتن از سربالایی و آهسته دویدن در زمین های ناهموار در ابتدا می تواند باعث درد در ناحیه تحتانی پا شود. با آموزش ، چنین احساسات ناخوشایند از بین می رود.
دویدن در یک ناحیه صاف و صاف ، عضلات پشت ساق پا و ران را درگیر می کند. عضلات اکستنسور در هنگام عبور از سرعت بالا در مسافت های کوتاه ، که قاعدتاً دویدن در قسمت جلوی پا انجام می شود ، بیشتر در معرض بار قرار می گیرند.
با روش صحیح دویدن ، عضلات پشت ، گردن و شکم درگیر می شوند. بار جدی روی کمربند شانه و بازوها می افتد ، که به طور فعال بدن را در هنگام دویدن شدید کمک می کند. یک تکنیک دستی که در هنگام دویدن به خوبی توسعه یافته است به شما امکان می دهد تعادل را حفظ کرده و سرعت حرکت را تنظیم کنید ، به ویژه در بخشهای دشوار مسیر.
با پایبندی دقیق به توصیه های پزشکی ، به طور کلی دویدن آهسته تأثیر بسیار مفیدی هم در پیشرفت کلی عملکردهای بدن و هم در کار گروه های مختلف عضلانی دارد. به همین دلیل است که تمرینات دویدن لزوماً در برنامه تمرینی ورزشکاران درگیر در تناسب اندام ، ورزش های بازی و حتی ژیمناستیک ورزشی گنجانده شده است.
