معیار اصلی شکل زیبا تناسب آن است. شما می توانید لاغر ، خوش اندام ، بلند و کوتاه قد باشید ، اما چهره ای متناسب و متناسب همیشه زیبا به نظر می رسد. اگر فیگور شما در نسبت های خود دور از ایده آل است ، ناامید نشوید. یک برنامه آموزشی به درستی انتخاب شده تقریباً به رفع هرگونه نقص کمک می کند.
لازم است
- - دوربین؛
- - برنامه آموزشی؛
- - آگاهی از نوع بدن شما.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مشکل بدن خود را مشخص کنید. به سادگی با نگاه کردن به خود در آینه ، نمی توانید این کار را انجام دهید. از شخصی بخواهید با لباس شنا یا تنه شنا از شما عکس تمام قد بگیرد. بی حرکت بایستید ، شکم خود را مکیده یا شانه ها را بلند نکنید. چهار عکس بگیرید: جلو ، عقب ، راست و چپ. آنها را پشت سر هم قرار دهید و با دقت نگاه کنید. در چنین عکس هایی ، شما می توانید بلافاصله ببینید که در آن چربی اضافی بدن دارید ، در حالی که ، برعکس ، شما باید حجم عضلات را اضافه کنید ، و مشکلات وضعیت بدن به وضوح قابل مشاهده است.
گام 2
برای افزایش توده عضلانی ، شما باید یک رژیم غذایی پر پروتئین و تمرینات شدید را ترکیب کنید. پروتئین برای ساخت فیبرهای عضلانی ضروری است. تمرین با شدت بالا به معنای تمرین در ورزشگاه با وزن زیاد است. تمریناتی را انجام دهید که گروه های عضلانی خاصی را هدف قرار دهد. سعی کنید با حداکثر وزن ممکن کار کنید ، در حالی که تعداد تکرارها باید 5-8 در دو یا سه روش باشد. حتماً بین روزهای تمرینی استراحت کنید تا ماهیچه های شما فرصت بازیابی داشته باشند.
مرحله 3
اگر باید توده عضلانی را خشک کنید ، با وزنه های کوچک اما تعداد بسیار زیادی روش کار کنید. کاهش توده عضلانی بدون اجازه دادن به جایگزینی با بافت چربی بسیار دشوارتر از تجمع آن است. برای خشک کردن یک عضله خاص ، باید 100 تا 200 تکرار را با بار کم یا بدون بار انجام دهید.
مرحله 4
فقط با کمک آموزش کاردیو می توانید از شر چربی های اضافی خلاص شوید. دویدن بهترین گزینه است. تمرینات متناوب با دویدن با سرعت متوسط. آهسته دویدن با فاصله زمانی نه تنها روند چربی سوزی را فعالتر می کند ، بلکه به افزایش حجم عضلات ساق پا نیز کمک می کند. آهسته دویدن با گذشت زمان باعث خشک شدن رقم می شود.
مرحله 5
اگر عدم تعادل در شکل شما نه به دلیل وجود یا عدم وجود توده عضلانی ، بلکه به دلیل ویژگی های ساختاری اسکلت است ، شما مجبور نخواهید شد مقدار اضافی را بردارید ، بلکه برعکس ، اضافه کنید. به عنوان مثال ، اگر لگن پهن دارید ، اما شانه های باریک و شیب دارید ، باید تمرین خود را بر اساس تمرینات افزایش حجم عضلات در قسمت بالاتنه انجام دهید. تلاش برای کاهش وزن در ناحیه ران موفقیت آمیز نخواهد بود.
مرحله 6
اگر کمر پهن دارید ، و باسنتان به اندازه عرض شانه ها یا حتی کمی باریک است ، برای انجام تمرینات دور کمر مانند خم کناری با وزنه تلاش نکنید. چنین باری منجر به افزایش توده عضلانی می شود و کمر را حتی بیشتر باز می کند. روی پشت ، شانه ها و باسن خود کار کنید. با افزایش حجم عضلات اطراف ، از نظر بصری کمر را نازک می کنید.
مرحله 7
وضعیت مناسب برای هر نوع بدن لازم است. بنابراین ، تمرینات اصلی باید بخشی از برنامه تمرینی شما باشد.
