اکنون مکالمه در مورد مکمل های غذایی یا داروهایی نیست که می توانند به تقویت عضلات ، فعالیت ، کمک به اضافه کردن عضله کمک کنند ، بلکه در مورد محصولات لازم برای استفاده و رژیم غذایی است که به درستی فرموله شده است.
همانطور که می دانیم ، همه موظف هستند روزانه مقدار مشخصی BJU (دریافت روزانه پروتئین ، چربی و کربوهیدرات) دریافت کنند ، اما همه این را مشاهده نمی کنند. علاوه بر این ، برای یک ورزشکار مبتدی ، این شاخص ها باید افزایش یابد ، زیرا هزینه های انرژی بالاتر خواهد بود.
با افزایش فعالیت های ورزشی ، ورزشکار باید 6-7 بار در روز غذا بخورد ، نه کمتر. سبزیجات و میوه های تازه نیز باید در فهرست قرار گیرند. آنها باید حدود 10٪ از کل رژیم غذایی را تشکیل دهند.
در روزهای با کلاس ، اولین وعده های غذایی باید بسیار مقوی باشند. بعد از ساعت دو بعد از ظهر ، چندین وعده غذایی باید در فواصل منظم گرفته شوند و در آخرین ساعت قبل از تمرین ، آب بیشتری بنوشید.
سعی کنید هر روز غذای قابل هضم کمتری مصرف کنید ، حداقل در موارد کمتری آن را به فهرست اضافه کنید. این غذاها بعد از ورزش بهتر هضم می شوند.
پخت و پز از این جهت مهم است که مثلاً غذاهای بخارپز یا پخته شده برای بدن سالم تر و راحت تر هستند. شما به حداکثر تنوع ظروف و تکرار مکرر ظروف فرعی احتیاج ندارید.
تغذیه قبل از تمرین
ما در طی ورزش قادر به هضم غذای زیادی نیستیم. به همین دلیل خوردن غذاهایی که مقدار زیادی کربوهیدرات دارند سه ساعت قبل از آموزش عاقلانه تر خواهد بود. همچنین می توانید یک ساعت قبل از کلاس یک وعده غذایی کم بخورید.
غذا خوردن بعد از ورزش
همچنین نوشیدن چای یا قهوه شیرین قبل از کلاس خوب است ، می توانید چیزی غنی از گلوکز بخورید. از این گذشته ، اگر چندین ساعت پشت سر هم ورزش کنید ، اما قبل از تمرین چیزی نخورده باشید ، سطح گلوکز خون کاهش می یابد ، ورزش دشوار می شود و بی حال می شوید. به همین دلیل پزشکان توصیه می کنند ظرف دو ساعت پس از آموزش غذا بخورند.
کربوهیدرات ها با سرعت های مختلف قابل جذب هستند ، بنابراین سطح گلوکز می تواند خیلی سریع یا خیلی آهسته افزایش یابد.
با توجه به موارد گفته شده ، می توان نتیجه گرفت که تغذیه ، چه قبل و چه بعد از آموزش ، در زندگی ما بسیار مهم است. لطفاً از آنچه و چگونه می خورید و در چه زمانی آگاه باشید ، زیرا می توانید به خود آسیب برسانید.
