بدن یک سیستم بیولوژیکی است که به وضوح در برابر هر فرآیند خارجی و داخلی با ضربان نبض واکنش نشان می دهد. بنابراین در بدن انسان ، بسته به فرکانس و تغییرات نبض ، می توان فرآیندهای مختلفی از جمله چربی سوزی را شروع کرد. برای کاهش وزن ، باید ضربان قلب را به درستی محاسبه کرده و منطقه بار مطلوب را تعیین کنید.
چرا کنترل ضربان قلب هنگام ورزش مهم است؟
ضربان قلب چیزی است که دویدن آهسته کاهش وزن را از دویدن منظم با سلامتی ، تمرینات ویژه چربی سوزی از ایروبیک کلاسیک جدا می کند. بنابراین ، بسیار مهم است که به طور مداوم ضربان قلب خود را در طول هر تمرین برای حداکثر تأثیر اندازه گیری کنید. واقعیت این است که یک فرد ممکن است فکر کند که کاملاً تمرین می کند و در این زمان بدن فعالیت بدنی نشان داده شده را بسیار "سبک" می داند. در نتیجه ، کسی که تمرین می کند به نتایج مطلوب نمی رسد.
چگونه ضربان قلب سوزاننده چربی خود را در آموزش محاسبه کنیم؟
کارشناسان همه بارها را به پنج قسمت اصلی تقسیم می کنند. ضربان قلب که در آن چربی با کارآیی بیشتری سوزانده می شود در ناحیه هوازی است ، اما می تواند برای هر فرد متفاوت باشد. محدوده ضربان قلب برای چربی سوزی می تواند از 70 تا 80 درصد باشد و شما می توانید آن را با استفاده از فرمول خاصی محاسبه کنید: (220 - a) x0.7
در جایی که حرف "a" سن کارآموز را نشان می دهد ، عدد 220 به معنی "سقف" ضربان قلب انسان است. در مورد تعداد 0 ، 7 یا 0 ، 8 ، آنها نشان دهنده دامنه نبض است که در طی چربی سوزی ظاهر می شود.
بدن همچنین می تواند در حین ورزش در منطقه استرس قلبی کم کار کند. این منطقه زمانی اتفاق می افتد که تنفس سریع می شود ، بدن را گرم می کند ، آهسته دویدن و در همان ابتدای تمرین انجام می شود. اگر تمرینات به درستی مرتب شده باشند ، پس از منطقه کمترین بار ، بدن وارد منطقه تناسب اندام می شود که بین مناطق کمترین و چربی سوزی قرار دارد. هیچ تغییر مثبتی در ناحیه تناسب اندام مشاهده نمی شود ، اما میزان کالری سوزانده شده توسط بدن افزایش می یابد.
با افزایش بارها ، بدن به آرامی از منطقه تناسب اندام به منطقه هوازی حرکت می کند. تعیین میزان انتقال به این منطقه با افزایش مقدار هوای جذب شده ، یعنی با افزایش تنفس امکان پذیر است. در این زمان ، ریه ها افزایش می یابد و در عین حال ، توانایی های بدن به طور قابل توجهی افزایش می یابد. در منطقه هوازی ، تمام کالری های اضافی کاملاً سوخته و چربی ها شروع به مصرف فعال می کنند.
پس از آن ، ناحیه هوازی بی هوازی می شود که معنای کاملا متفاوتی برای بدن دارد. در این زمان ، بدن در حال تغییر چربی بدون اکسیژن است. در اینجا ، کربوهیدرات ها به عنوان "سوخت" و چربی ها در کوچکترین قسمت استفاده می شوند. اسید لاکتیک در چنین منطقه ای یک محصول فرعی محسوب می شود. در طول تمرین در سطح بی هوازی ، عضلات خیلی سریعتر خسته می شوند ، بنابراین انجام چنین فعالیت بدنی طولانی مدت برای شما امکان پذیر نخواهد بود.
بعد از منطقه بی هوازی ، خطرناک ترین منطقه به نام "منطقه حداکثر بارها" می آید. با انتقال به چنین سطح ، بار قلب افزایش می یابد ، سیستم تنفسی با حداکثر کارایی کار می کند و بدن شروع به صرف تمام مواد بافر و ذخایر انباشته می کند. آموزش در این سطح بدون نیاز ویژه توصیه نمی شود ، و اگر این آموزشهای فشرده لازم باشد ، پس فقط باید تحت نظارت یک مربی باتجربه انجام شود.
