ورزش سوارکاری دیدنی ترین ورزش از همه است. اما مشکلات مختلفی در آن وجود دارد.
اولین دشواری در جنبه مالی موضوع است. لباس اسب و لباس فرم کاملاً زیادی هزینه می کند ، چه رسد به نگهداری از خود حیوان.
مشکل دوم در آموزش صحیح اسب است. آموزش باید با حضور یک مربی مجرب انجام شود. وقتی در تربیت یک اسب ورزشی اشتباهات کوچکی مرتکب می شود ، اصلاح آنها بسیار دشوار می شود و گاهی اوقات حذف کامل آنها امکان پذیر نیست.
اما بزرگترین چالش خطر است. اسب یک حیوان نسبتاً غیرقابل پیش بینی است. مانند همه گیاهخواران ، هنگامی که خطر به وجود می آید ، او آماده است تا به هر جهتی بدود ، فقط برای نجات. از نظر او خطر از هر چیزی ناشی می شود. بگذارید نوعی چیز ناآشنا باشد که این حیوان هرگز ندیده باشد. ممکن است سوار متوجه چنین جسمی نشود ، اما اسب ابتدا آن را پیدا می کند ، ترس ممکن است به طور غیر منتظره ای رخ دهد ، که احتمالاً سوارکار بر روی زمین قرار می گیرد. در صورت خطر آشکار ، اسب می تواند حمل کند و متوقف نخواهد شد. توقف فقط زمانی اتفاق می افتد که اسب متوجه شود هیچ چیز او را تهدید نمی کند. نشستن روی یک حیوان وحشت زده و بسیار سریع در حال تکان خوردن کاملاً دشوار است و حتی سوارکاران باتجربه نیز اغلب در پایین قرار می گیرند.
اسب حیوان بسیار بزرگی است. ورزش سوارکاری انواع مختلفی را شامل می شود ، جایی که موانع مختلفی برای غلبه بر یک زوج ورزشی وجود دارد. در این حالت ، سقوط اسب خود مستثنی نیست ، که در آن آسیب به حیوان می تواند رخ دهد ، و همچنین وزن آن ، اسب می تواند سوار را خرد کند. مهمات نادرست انتخاب شده و همچنین منسوخ شده هم به حیوانات و هم به انسان آسیب می رساند. وقتی سوار سقوط می کند ، پاهای او غالباً در رکاب ها درگیر می شود که منجر به آسیب دیدگی اندام های راکب می شود. اگر زین به اشتباه پوشیده شود یا لگام مناسب نباشد ، اسب می تواند ساییدگی های مختلف و به همین ترتیب آسیب ببیند.
با وجود رنگارنگی ، نمایش و هیجان ورزش سوارکاری ، شما همیشه باید قبل از هر چیز نکات ایمنی را بخاطر بسپارید ، نه تنها وقتی در زین هستید ، بلکه در کنار اسب نیز باشید. رعایت نکردن همه یا برخی از قوانین می تواند عواقب جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد.
