میزبانی بازی های المپیک یک رویداد مسئولانه و پرهزینه است. در عین حال ، هم رتبه کشور و هم شهر انتخاب شده برای ورزش را بالا می برد. هنوز تصمیم نهایی درمورد میزبانی المپیک 2020 گرفته نشده است.
بازی های المپیک تابستانی 2020 سی و دومین دوره بازی های المپیک تابستانی خواهد بود. هشت سال قبل از این رویداد (15 فوریه 2012) ، پذیرش درخواست های رسمی از کشورهایی که می خواهند میزبان ورزش در هر زمان و مردمی باشند متوقف شد. کمیته بین المللی المپیک اعلام خواهد کرد که در 7 سپتامبر 2013 در بوینس آیرس ، پایتخت آرژانتین ، میزبان المپیک 2020 خواهد بود.
در ابتدا ، چندین شهر در سراسر جهان مدعی بازی های المپیک 2020 شدند. اولین کسی که درخواست کرد پایتخت ایتالیا ، رم بود ، که قبلاً در سال 1960 میزبان بازیهای تابستانی بود. پس از شهر ابدی توکیو ، پایتخت ژاپن ، دوربان (آفریقای جنوبی) ، استانبول ، پایتخت ترکیه ، دوحه (قطر) ، باکو (آذربایجان) ، پایتخت اسپانیا مادرید و شهر تفریحی شیک در امارات متحده عربی ، دبی
سه شهر در ایالات متحده آمریکا تا 15 فوریه درخواست های خود را لغو کردند: دالاس ، مینیاپولیس ، تولسا. هیروشیما و ناگازاکی و چک پراگ. شهر بوسان در کره جنوبی پس از انتخاب به عنوان میزبان بازی های المپیک زمستانی 2018 ، شتابزده بازی های المپیک 2020 را کنار بگذارد. از جمله برنامه های لغو شده ، سن پترزبورگ روسیه است. رم نیز تا 15 فوریه از مسابقات کنار رفت. بر اساس بیانیه رسمی نخست وزیر ایتالیا ماریو مونتی ، بحران اقتصادی این کشور را مجبور به فشردن هزینه های بسیار سنگین کرده است و آنها از پس چنین رویداد گرانی بر نمی آیند.
تا به امروز ، سه متقاضی برای برگزاری بازی های المپیک تابستانی 2020 باقی مانده است. مادرید ، پایتخت اسپانیا ، که میزبان این مسابقات ورزشی در سال 1992 بود. پایتخت ترکیه ، استانبول ، قبلاً هرگز میزبان بازیهای المپیک و همچنین شهر توکیو ژاپن نبوده است که میزبان بازیهای المپیک تابستانی 1964 بوده است. این شهرها در جلسه کمیته بین المللی المپیک در 24 مه 2012 معرفی شدند. برنامه های شهرهای باکو و دوحه نیز در آنجا پس گرفته شد.
